wymiary arkusza 103 x 72,7 cm
sygn. z płyty p.d.: Dali
Pracy towarzyszy certyfikat wystawiony przez Galerie Art Fever w Paryżu, zawierający, m.in. informację o nakładzie i wydawcy: Litografia ta została wydana przez Inter Art Senans i wydrukowana w atelier Matthieu. Jest to rzadki przykład egzemplarza przed nadrukowaniem tekstu i obcięciem marginesów (stąd znaki [pasery] drukarni na brzegach arkusza). Pochodzi bezpośrednio ze spuścizny wydawcy. Takie egzemplarze były przeznaczone do wystaw organizowanych przez wydawcę.
Praca opisana i reprodukowana w katalogu:
– Salvador Dali. Catalogue Raisonné of Prints II. Lithographs and Wood Engravings 1956-1980. Edited by Ralf Michler and Lutz W. Löpsinger, Prestel, Munich – New York 1995, il. b. 88, s. 179, kat. i il. 1587 (b).
Według informacji zawartych w tym katalogu, litografia została wykonana wg collage’u stworzonego przez Salvadora Dali specjalnie do tej edycji. Istnieją dwa nakłady grafiki: a) 5.000 egz. na papierze Arches, b) 4.600 egz. w formie plakatu z tekstem (plus 280 egz. bez tekstu, z paserami drukarni – patrz wyżej inf. z certyfikatu).
W tymże katalogu, w rozdziale Explanatory Remarks, s. 12, znajduje się informacja, że prace Flordali® I i II (kat. 1586 i 1587) zostały zamieszczone w katalogu oryginalnych prac graficznych Dalego na zasadzie wyjątku, jako jedyne sygnowane z płyty, nie ręcznie przez artystę.
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)
Salvador Dali (Figueres 11 V 1904 – Figueres 23 I 1989) w 1921 rozpoczął studia w Akademii San Fernando w Madrycie, do której uczęszczał z przerwami do 1926, kiedy relegowano go (nie po raz pierwszy) za anarchistyczne poglądy i ekscentryczne zachowanie. Do jego przyjaciół z czasów studenckich należeli m.in. Federico Garcia Lorca, Luis Bunuel, Rafael Alberti. Dali pasjonował się nowymi kierunkami w sztuce, wystawiał od 1925, sporo też pisał do czasopism artystycznych. W 1926 po raz pierwszy wyjechał do Paryża, gdzie poznał Picassa; ponownie był tam w 1928 i tym razem poznał Tristana Tzarę i grono surrealistów skupionych wokół André Bretona. W 1929 wspólnie z Bunuelem nakręcili film "Pies andaluzyjski". Latem poznał i związał się z Galą Eluard, odtąd dozgonną muzą. W ciągu lat 30. obmyślił i wypraktykował własną metodę tzw. paranoiczno-krytyczną, wtedy też powstały najbardziej znane jego dzieła, jak "Uporczywość pamięci" (1931). Niewielki ten obraz, wystawiony w tymże roku w Nowym Jorku na wystawie surrealistów, stał się symbolem ruchu i otworzył artyście drogę do kariery w stylu amerykańskim. Dali i Gala przebywali w USA wielokrotnie, najdłużej w latach 1939-1948, po ucieczce z ogarniętej wojną domową Hiszpanii i z kolei z zagrożonego okupacją niemiecką Paryża. Po powrocie do Hiszpanii nastąpił „okres mistyczny” w twórczości Dalego, w którym powstawały wielkie kompozycje oparte na religijnych kanonach ikonograficznych ("Madonna z Port Lligat", "Ostatnia Wieczerza"). W 1964 opublikował "Dziennik geniusza". Ostatnie lata artysty upłynęły pod znakiem podróży i ekstrawagancji. Po śmierci Gali w 1982 Dali pozostawał do końca w dobrowolnym odosobnieniu.
