Ikona - Chrystus Pantokrator, w okładzie

tempera na desce, okład mosiężny, srebrzony, trybowany, grawerowany; 32 x 27 cm.
Rosja, Moskwa; XVIII w. (obraz); pocz. XIX w. (okład).
Wizerunek Chrystusa - Zbawiciela Świata, „Wsiedierżitiela”, w kanonicznym ujęciu frontalnym; prawa ręka w geście błogosławienia, z palcami układającymi się w kształt liter greckich wyobrażających monogram Chrystusa.: „IC XC”. Ułożenie palców odczytuje się też jako dwoistość natury Chrystusa - boskiej i ludzkiej. Podkreśla to również kolor szat: czerwień to majestat i harmonia tego co ziemskie, a błękit - to wszystko co niebiańskie. Na kolanach Chrystus podtrzymuje lewą ręką kulę - glob ziemski zwieńczony krzyżem.
Okład z mosiężnej blachy, z promienistym nimbem i bordiurą o motywach roślinnych.