70. RULHIERE [Claude Carloman de], Oeuvres posthumes (…) [Histoire de l'anarchie de Pologne].
Paryż 1819, Menard i
Desenne synowie, T. 1: CLXVI s.+342 s., T. 2: 500 s., T. 3: 464 s., T. 4: 397
s., T. 5: 570 s., T. 6: 462 s.
Oryginalne wydanie dzieł wszystkich zebranych Autora. Claude Carloman de Rulhiere (1735–1791), był francuskim historykiem, pisarzem i dyplomatą. Jako sekretarz barona de Breteuil przebywał na dworze rosyjskim w latach 60-tych XVIII w., a potem kilkukrotnie w Polsce. Wśród jego prac znajduje się najsłynniejsza „Historia anarchii w Polsce”. Poczytne dzieło kształtujące w tym okresie obraz Polski na początku XIX w. Rozprawa obejmuje dzieje Polski od panowania Augusta II do pierwszego rozbioru Polski i reform tzw. sejmu rozbiorowego. Z dzieła tego korzystał Napoleon kształtując swoje wyobrażenie o Polsce. Rozprawa antyrosyjska z licznymi anegdotami przeciwko tej nacji i jej polityce wobec Polski w XVIII w. Historia anarchii obejmuje tomy 1-4. W tomie czwartym ponadto "Anegdoty o Rosji", opisujące zamach stanu i dojście do władzy carycy Katarzyny. Tomy 5 i 6 zawierają pozostałe dzieła Autora, m.in. o kardynale Richelieu, o odwołaniu edyktu nantejskiego i różne pisma. Ponadto w tomie pierwszym życiorys Autora i dyskurs na temat jego Historii Polski. Fundamentalne dzieło o dziejach Polski w XVIII w. Na początku pierwszego tomu sygnowana rycina frontispisu z portretem Autora. Jedna z najbardziej znanych historycznych prac francuskich na temat Polski.
Oprawa z epoki, piękny brązowo-żółty półskórek w średnim stanie z lekkimi przybrudzeniami, szczególnie tomu pierwszego oraz drobnym śladem pęknięcia rogu okładki tomu szóstego;, grzbiet tłoczony i pozłacany tytułem, ale z dwoma mikrodziurkami po ksylofagach w tomie pierwszym; wnętrze w bdb stanie; czasem plamy, ale suche; ogólnie stan db.
Uwaga! Do „Dzieł wszystkich Rulhiere’a” dodajemy gratis:
PRADT DE, Dominique-Georges-Frédéric Dufour, Histoire de l'ambassade dans le grand duché de Varsovie en 1812.
Paryż 1817, Pillet, XXII s. +239 s.
Ciekawe wydanie dzieła Dominique-Georges-Frédéric Dufour de Pradta (ur. 1759, zm. 1837), francuskiego duchownego i dyplomaty, abp Malines, opisujące historię ambasady francuskiej w Księstwie Warszawskim w 1812 r. Autor będący zasłużonym dyplomatą i znawcą tematyki międzynarodowej został przez Napoleona mianowany ambasadorem w Warszawie w kluczowym dla cesarza momencie, czyli przed podjęciem decyzji o wyprawie na Rosję. Autor z pasją i polemicznym zacięciem rysuje dramatyczne losy swojej misji w Warszawie podczas pamiętnego 1812 roku, począwszy od organizacji wyprawy, aż do niesławnego powrotu Napoleona z tzw. „Drugiej wojny polskiej”. Autor wrócił do Paryża odesłany przez Napoleona wracającego z Moskwy przez Warszawę. Jest to wyjątkowy opis wydarzeń z najważniejszego, jak pisał Mickiewicz w „Panu Tadeuszu” roku w jego życiu i jego pokolenia.
Oprawa z epoki, piękny brązowy półskórek w db stanie, grzbiet tłoczony i pozłacany tytułem, wnętrze w db stanie; czasem plamy, ale suche; ogólnie stan db.
Całość łącznie 7 woluminów.