67. [NAPOLÉON], Les Cinq Code du Royaume (…) tableau des distances de Paris aux tous les chefs-lieux des departements (…).
Paryż 1825, Delarue, 7 k. +924 s.
Jeden z najsłynniejszych tekstów prawniczych wszechczasów – kodeks cywilny Napoleona z 1804 r. Była to pierwsza kodyfikacja prawa po upadku Ancien Regime'u. Wprowadzał wiele nowoczesnych rozwiązań jak choćby kwestię rozwodów cywilnych. W latach 1804–1807 nosił nazwę kodeksu cywilnego Francuzów, a od 1807 r. Kodeks Napoleona, dla podkreślenia związków cesarza z kodyfikacją Po upadku Napoleona w 1815 r. nosił nazwę po prostu kodeks cywilny. Oprócz kodeksu cywilnego Napoleona zbiór zawiera 4 inne kodeksy: procedury cywilnej z 1806 r., handlowy z 1807 r., kryminalny z 1808 r. i karny z 1810 r. Jest to kompletny zbiór prawa kodeksowego napoleońskiej Francji. Dzieło uzupełniają akty prawne z okresu restauracji Burbonów m.in.: Karta konstytucyjna z 4 VI 1814 r. umieszczona przed kodeksem Napoleona. Zbiór kończy dokładny spis treści każdego aktu prawnego, a zaczyna jeszcze przed Kartą konstytucyjną, tabela odległości między każdą stolicą departamentu a Paryżem. Na samym początku rycina frontispisu z portretem Ludwika XVIII Burbona, choć w roku wydania zbioru, władcą Francji był Karol X Burbon. Notabene tak samo, jak jego brat Ludwik XVIII był wnukiem Augusta III Sasa, króla Polski.
Oprawa z epoki, pełna skóra w db stanie z minimalnymi przetarciami i drobnymi ubytkami, szczególnie na krawędziach; grzbiet tłoczony i pozłacany tytułem oraz wzorami geometryczno-roślinnymi; wnętrze w db stanie, bez zarzutu; czasem plamy, ale suche; grzbiety stron w różnych kolorach, czerwonym, jasnym, niebieskim, aby patrząc na nie, ułatwić znalezienie konkretnego kodeksu; ogólnie stan db.