Ciekawa pozycja naukowa (stan wiedzy na rok 1910), opisująca zjawiska wulkaniczne, ciała niebieskie, promieniowanie i budowę słońca, mgławice, śmierć gwiazd (opisanych jako 'zanik słońc') oraz teorie autora na temat życia pozaziemskiego.
Svante August Arrhenius (ur. 19 lutego 1859 w Uppsali, zm. 2 października 1927 w Sztokholmie) – szwedzki chemik i fizyk, jeden z twórców chemii fizycznej.
Studiował w Uppsali i został docentem chemii fizycznej. Opracowywał teorię dysocjacji elektrolitycznej. Zajmował się właściwościami toksyn i antytoksyn, kinetyką chemiczną (m.in. równanie Arrheniusa), badaniem temperatur planet i korony słonecznej oraz badaniem zorzy polarnej. W latach 1897–1905 był rektorem Uniwersytetu w Sztokholmie (ówcześnie Stockholms högskola). W 1903 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za opracowanie teorii dysocjacji elektrolitycznej. W 1907 stworzył teorię panspermii dotyczącej pochodzenia życia na Ziemi.
Oprawa twarda, oryginalna, ozdobne srebrzenie ilustracji.
Nakładem księgarni Ludwika Fiszera, Warszawa 1925
Format: 230 x 165 mm, 168s.
Ładny stan.