BIBLIA TO JEST KSIĘGI STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU [...] Biblia Jakuba Wujka I wydanie, w Krakowie w Drukarni Łazarzowej [1599]

BIBLIA to iest KSIĘGI STAREGO Y NOWEGO TESTAMENTV, wedłvg łacinskiego przekładu starego, w kościele powszechnym przyiętego, na Polski ięzyk z nowu z pilnością przełożone, Z DOKŁADANIEM TEXTV ZYDOWSKIEGO y Greckiego, y z wykładem Katholickim trudnieyszych mieysc, do obrony Wiary świętey powszechney przeciw kacerztwom tych czasów należących: przez D. IAKVBA WVYKA Z WĄGROWCA, Theologa Societatis Iesv. z dozwoleniem STOLICE APOSTOLSKIEY, y nakładem Jego M. Księdza Arcybiskupa Gnieżnieńskiego etc. wydane. W Krakowie w Drukarni Łazarzowey Roku Pańskiego MDXCIX.

Oprawa skórzana, grzbiet obleczony brązową skórą skóra, okładki czarną; z przetarcia na krawędziach i ubytki w narożnikach; zauważalny nieznaczny ubytek górnej krawędzi tylnej oprawy.  Brak, jak niemal we wszystkich zachowanych egzemplarzach, ryciny frontispisowej. Oprawa i wnętrze biblii poddane zabiegom introligatorskim w 1920 roku (wklejony rachunek z adnotacją: "Naprawa biblii po wielkiej wojnie dnia 3/4.1920"): karta ze stroną tytułową i druga karta (z 14 cm odcinkiem taśmy klejącej) z reparacjami ubytków - uzupełnienia w 1/4 powierzchni; wśród kolejnych 30 stronnic ok. 10  podklejek (z epoki) na marginesach, nie sięgających tekstu. Niektóre podklejki poluzowane. We wnętrzu: kilka rogów naderwanych;  podklejki najczęściej na dolnym marginesie; kilkucentymetrowe naderwania dolnej krawędzi. Po 11 kartach lekkie poluzowanie bloku. Na stronie przedtytułowej dedykacja, notatki i pieczęć własnościowa, na stronie tytułowej pieczęć własnościowa. W rozdziale "Do czytelnika" kilka notatek ołówkiem na marginesach. Do spisu ksiąg (Porządek ksiąg) przy każdej pozycji dopisany piórem numer strony. Ostatnie kilkadziesiąt stron ze śladami lekkiego zawilgocenia na marginesach; występują przebarwienia właściwe wiekowi księgi. Na końcu biblii na stronach okładkowych wypisany odręcznie katalog postaci biblijnych oraz spis psalmów.  S. [36], 1479, [55], wym. 22 x 36 x 12; dwie zdobione mosiężne zapinki na skórzanych paskach, obcięcie barwione.

Stan bardzo dobry. Egzemplarz kompletny, pełny, zadbany; mały minus za ubytki w 2 pierwszych kartach i fachowe podklejki (z epoki) kilkudziesięciu kart przy dolnej krawędzi - ingerencje introligatorskie z 1920 roku. 

Dedykacja poświęcona ks. Zygmuntowi Migdałowi, proboszczowi Parafii Brzezie (1892-1915), oraz Parafii Niepołomice (1915-1925), od młodszego brata Edwarda Migdała w podziękowaniu za powierzenie mu Biblii. Inż. Edward Migdał, Nowy Sącz (pieczęć własnościowa), zleceniodawca naprawy i oprawy biblii w 1920 roku (naprawa: Józef Habela, Nowy Sącz), z zawodu był inżynierem i od 1931 r. mierniczym przysięgłym na powiat nowosądecki. Wraz z Tadeuszem Grochowskim był autorem dwutomowej pracy, Bibliografia leśna i łowiecka (Nowy Sącz 1924).

Opracowanie katolickiego przekładu Biblii na język polski oraz jej całościowe wydanie w przekładzie jezuity, Jakuba Wujka było jednym z pierwszych przejawów kontrreformacji w Rzeczpospolitej. Protestantyzm zaczynał zakorzeniać się w kraju, pojawiały się pierwsze polskojęzyczne przekłady Biblii. Biblia Wujka miała zastąpić dotychczasowe, niezbyt udane tłumaczenia i stanowić przeciwwagę dla dwóch protestanckich edycji: Biblii Brzeskiej (1563) i Biblii Nieświeskiej (1572). Świadczy o tym wzmianka w przedmowie: "przeciw kacerztwom tych czasów należących" (kacerstwo: dawniej wyznawanie jakiejś herezji lub którejś z religii protestanckich). Tłumaczenie Wujka  pod względem językowym przewyższało jedyny ówczesny polski przekład Pisma Świętego autorstwa Leopolity z 1563. Podstawą przekładu Wujka był łaciński przekład przypisywany Hieronimowi – Wulgata, usankcjonowany dekretem soboru trydenckiego jako oficjalny tekst Kościoła rzymskokatolickiego w 1546 roku. Pełny przekład został ukończony w roku 1595, ponieważ jednak oparty był na Wulgacie lowańskiej, jezuici zobowiązani byli dokonać rewizji przekładu celem dostosowania go do brzmienia Wulgaty klementyńskiej. Praca komisji rewizyjnej zajęła kilka lat i cały oficjalny przekład całej Biblii ukazał się dopiero dwa lata po śmierci Jakuba Wujka – w roku 1599. Wprowadzone przez komisję rewizyjną przekładu Wujka zmiany i poprawki były liczne i poważne, i w różnej skali ocenzurowały tekst autorski, jednak mimo to przekład ten przeszedł do historii jako przekład Wujka i będąc arcydziełem językowym XVI wieku stał się polskim przekładem Pisma Świętego na kilkaset lat.