GRZĘDZIŃSKI January. [Chochołowe lata. Wspomnienia z lat 1935-1937 - odbitka korektowa]. [nie po 1972]...

GRZĘDZIŃSKI January. [Chochołowe lata. Wspomnienia z lat 1935-1937 - odbitka korektowa]. [nie po 1972].
Stan dobry. Druk jednostronny na luźnych kartach form. ca 50x17 cm; k. [2], 96 z brakującymi 12 kartami (nr 17-20, 47-49, 56, 83-84, 87, 89). Brak tytułu, brak stopki wydawniczej. Tekst rozpoczyna się od wstępu Konstantego Grzybowskiego. Na końcu nadruk: "Autor jest w trakcie pisania dalszego ciągu swych wspomnień, obejmujących lata 1938-1939". Odbitka korektowa książki, która nigdy nie wyszła. Niemal gotowy nakład został zniszczony; ze względu na nieprawomyślne poglądy autora cenzura cofnęła zgodę na druk i rozpowszechnianie (podobny los spotkał dwie inne jego książki złożone w PIW-ie oraz "Książce i Wiedzy"). Książka po raz pierwszy przygotowywana była do druku w 1964, ponownie podjęto pracę nad nią w 1971-1972, gdy Służba Bezpieczeństwa straciła zainteresowanie autorem a prokuratura umorzyła prowadzone przeciwko niemu postępowanie. Mimo to wspomnienia ani wtedy, ani później nie zostały wydane. 
J. Grzędziński (1891-1975) - pisarz, jeden ze współtwórców polskiego lotnictwa; w czasie I wojny służył w Legionach, w latach międzywojennych pełnił funkcję adiutanta Nacz. Wodza, szefa sztabu brygady lotniczej; skonfliktowany z marsz. E. Śmigłym-Rydzem odszedł w 1938 na emeryturę; wydawał i redagował "Lot", "Lot Polski" i "Czarno na Białem", był założycielem LOPP; po II wojnie pozostał w Casablance, do kraju powrócił w 1957, opublikował książki "Maroko, kraj kontrastów", "Pasterz z gór Atlasu" i "Algeria z daleka i z bliska", był jednym z pierwszych krajowych współpracowników paryskiej "Kultury", występował w obronie sygnatariuszy Listu 34, w 1965 został oskarżony o rzekomą zdradę, pozbawiony możliwości zarobkowania i przymusowo leczony psychiatrycznie. Obszerny artykuł dotyczący osoby J. Grzędzińskiego i jego prześladowania przez Służbę Bezpieczeństwa zamieszczono w pracy J. Siedleckiej "Obława" (War. 2005, s.284-327). Autorka kończy swój tekst słowami: "nic [po J. Grzędzińskim], z wyjątkiem kilku zdjęć i jedynego, ocalałego u kogoś notesu [nie przetrwało]; reszta przepadła w paszczy bezpieki albo też chowana przed rewizjami". Prezentowany tu fragment książki stanowi zatem niemal jedyną pamiątkę po wybitnym, zasłużonym i niezwykle niepokornym wobec nowego ustroju Polaku.