[Mickiewicz Adam] Kallenbach Józef, Dziadów część III w podobiźnie autografu Adam Mickiewicza, nakł. Polskiej Akademii Umiejętności, Kraków 1925, s.127, wymiary 21,5 x 26,5 cm. Oprawa miękka, wydawnicza, zagięte narożniki. Nierozcięte składki.
Podobizna autografu Dziadów darowana przez Mickiewicza Klaudii Potockiej, siostrze Tytusa Działyńskiego – twórcy Biblioteki Kórnickiej. Klaudyna Potocka była jedną z najbardziej znanych i cenionych kobiet Wielkiej Emigracji, prawdziwym aniołem opiekuńczym powstańców, a później emigrantów polskich w Dreźnie i Genewie. Pielęgnowała rannych i chorych, tworzyła organizacje dobroczynne, dawała schronienie i wsparcie finansowe tułającym się po powstaniu listopadowym rodakom. Organizowała koncerty i wieczorki literackie, których stałymi bywalcami byli m. in. Fryderyk Chopin i Adam Mickiewicz. Cyprian Kamil Norwid nazwał ją „cichym aniołem”, a zakochany w niej Stefan Garczyński zadedykował jej tomik poezji. Również autor Dziadów darzył Klaudynę Potocką wielką czcią i podziwem, czego dowodem jest jego wspaniały dar.
Po śmierci Klaudyny Potockiej autograf Dziadów odziedziczył Tytus Działyński. Około roku 1860 wypożyczono go wydawcom paryskiej edycji dzieł wszystkich Mickiewicza: Eustachemu Januszkiewiczowi i Julianowi Klaczce. Manuskrypt zwrócono do Kórnika, lecz wkrótce potem zaginął na wiele lat. Bezskutecznie poszukiwał go filolog i wydawca Józef Kallenbach. Dopiero tuż przed wybuchem I wojny światowej rękopis nieoczekiwanie odnalazł się w przechowywanym w Kórniku starym portfelu Jana Działyńskiego. W 1925 roku Kallenbach opublikował autograf w postaci reprintu. Okres II wojny światowej rękopis przetrwał nienaruszony w Skarbcu Biblioteki Kórnickiej. Ani żołnierze niemieccy, ani rosyjscy nie odnaleźli szafy pancernej, w której przechowywano bezcenną pamiątkę, ponieważ pracownicy biblioteki obłożyli ją książkami. Ten wyjątkowy zabytek do dnia dzisiejszego jest chlubą i ozdobą kolekcji Biblioteki Kórnickiej.
