KOŁACZKOWSKI KLEMENS - WSPOMNIENIA JENERAŁA...Ks. 1-3 w 1 woluminie.
SPÓŁKA WYDAWNICZA POLSKA, KRAKÓW 1898-1900r., str. 168; 178; 140; ilustr. w tekście; 20cm. Maliszewski 1198; Gruca 192
Księga I od roku 1793 do 1813
Księga II od roku 1813 do 1820
Księga III od roku 1820do 1830
OPRAWA TWARDA PÓŁKSÓREK Z TŁOCZENIAMI NA GRZBIECIE. STAN Dobry, przetarcia/niewielkie przybrudzenia oprawy, przerwane wyklejki, podklejenie 2 k., podpisy poprzedniego właściciela
Klemens Kołaczkowski herbu Abdank (1793-1873) – polski generał, członek korpusu inżynierów Królestwa Kongresowego. Syn Ignacego Franciszka Kołaczkowskiego i Józefy hr. Grudzińskiej z Grudnych.
W latach 1806–1809 studiował na Uniwersytecie Wrocławskim i był absolwentem Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierów w Warszawie. W 1810 roku w Zamościu i Modlinie sprawował nadzór nad pracami fortyfikacyjnymi. Uczestnik kampanii napoleońskich w latach 1809, 1812, 1813 i 1814.
W 1813 uhonorowany francuskim tytułem Kawalera Orderu Legii Honorowej i polskim Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari.
W latach 1814–1815 był współzałożycielem tajnego związku Przyjaciół Polski. Członek masonerii polskiej (loża Tarcza Północna). Do wojska Królestwa Polskiego wstąpił w 1815 roku. W latach 1820–1830 wykładowca i dyrektor naukowy Szkoły Aplikacyjnej. W czasie powstania listopadowego komendant służb inżynieryjnych i generalny kwatermistrz w obronie Warszawy i Modlina. Mianowany generałem brygady w 1831 i został dowódcą korpusu inżynierów. Carowi Mikołajowi złożył po upadku powstania przysięgę wiernopoddańczą, wycofując się z życia publicznego. Następnie wyjechał do Wielkopolski.
Był odznaczony Orderem Świętego Włodzimierza IV klasy, Orderem Świętej Anny z brylantami. W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 20 lat służby.
Autor biografii I. Prądzyńskiego (1851) i J. H. Dąbrowskiego (1901) oraz Wspomnień wydanych w kilku tomach w latach 1898–1901.