KSIĘŻA mówią... Fragmenty przemówień, listów i oświadczeń kapłanów polskich. Warszawa 1949. Czytelnik. 8, s. 63, [1]...

KSIĘŻA mówią... Fragmenty przemówień, listów i oświadczeń kapłanów polskich. Warszawa 1949. Czytelnik. 8, s. 63, [1]. brosz.
Stan dobry. Egz. nierozcięty. Wg redaktorów z zawartych w książce z wypowiedzi księży i przedstawicieli władz państwowych wyłania się rzeczywisty obraz stosunków Państwo-Kościół: Polska Ludowa "nie tylko uznaje wolność sumienia i swobodę religii, ale je gwarantuje i ochrania prawem", a "patriotyczne i postępowe stanowisko poważnej części duchowieństwa katolickiego" nie wykazuje sprzeczności między obowiązkami obywatelskimi a obowiązkami duszpasterskimi. Wśród głosów "postępowych" księży można znaleźć takie: "Źle robią księża, którzy używają ambony dla polityki", "Z treścią listu papieskiego do biskupów polskich zapoznałem się, doznając przy tym uczucia głębokiego przygnębienia", "Pragnę tą drogą przyłączyć się do głosu protestu wszystkich kapłanów, którym dobro ludu, dobro Polski Ludowej i jej wspaniały rozwój leżą głęboko na sercu", "Jako duchowny uznaję całkowity autorytet i nieomylność papieża [...], jako Polak jestem głęboko dotknięty przyjaznym stosunkiem Ojca świętego do Niemców", "Boli nas niewymownie, że w okresie najkrwawszych zmagań z okupantem [...] nie doszły do nas słowa pociechy od Namiestnika Chrystusowego, a dziś Ojciec Św. przemawia do naszych katów z całą życzliwością i w ich języku".