Loret Maciej, Kościół katolicki a Katarzyna II [Monografie w zakresie dziejów nowożytnych ]

Loret Maciej, Kościół katolicki a Katarzyna II, [Monografie w zakresie dziejów nowożytnych t. XII], wydał Szymon Askenazy, druk W.L. Anczyca i Sp., Kraków – Warszawa 1910, s. 321, wymiary 15 x 21,5 cm. Podpis własnościowy. Półpłótno z niewielkimi przetarciami.

Maciej Loret (ur. 7 czerwca 1880 w Medyce koło Przemyśla, zm. 5 lutego 1949 w Rzymie) – polski dyplomata, badacz dziejów Polski XVIII i XIX wieku. Pochodził z rodziny francuskiej osiadłej w Polsce. Absolwent historii Uniwersytetu Lwowskiego - doktorat w 1904 pod kierunkiem Szymona Askenazego. W czasie I wojny światowej współpracownik przedstawicielstwa NKN w Rzymie. W latach 1919-1926 i 1939-1940 pracował w służbie dyplomatycznej - był radcą poselstwa polskiego przy Stolicy Apostolskiej i rządzie Królestwa Włoch (1919-1926) a od 15 października 1939 attaché kulturalnym przy ambasadzie RP przy Stolicy Apostolskiej (1939-1940). Członek korespondent PAU od 1945.