MORAWSKI - IGNACY POTOCKI wyd. 1911 masoneria

Monografie W Zakresie Dziejów Nowożytnych t.XXI:

MORAWSKI Kazimierz Maryan

IGNACY POTOCKI 

Część I: 1750-1788

Wydawca Szymon Askenazy

Warszawa : Kraków 1911, skłąd gł. w Ksiegarni Gebethnera i Wolffa, G.Gebethner i spóła, str. [2], XX, 144, [8]; ilustr.na osobnych tablicach; format 15 x 23cm, oprawa broszurowa wydawnicza

Biografia Ignacego Potockiego pióra Kazimierza Morawskigo (ur. 29 stycznia 1852 w Jurkowie, zm. 25 sierpnia 1925 w Krakowie) – polskiego filologa klasycznego, historyka, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, prezesa Polskiej Akademii Umiejętności, kandydata na urząd Prezydenta RP; został odznaczony Orderem Orła Białego. Praca ukazała się jako XXI tom monografii wydanych z inicjatywy innego wybitnego historyka : Szymona Askenazego.

Roman Ignacy Franciszek Potocki herbu Pilawa, pseud., krypt., i alonimy: anonim; I. P.; J.P.; Jan K. Szabrański, (ur. 28 lutego 1750 w Radzyniu Podlaskim, zm. 30 sierpnia 1809 w Wiedniu) – minister policji w 1791 roku, marszałek wielki litewski w latach 1791-1794, minister policji w Straży Praw, marszałek Rady Nieustającej i członek Departamentu Interesów Cudzoziemskich Rady Nieustającej w 1779 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773-1791, w latach 1781-1784 wielki mistrz Wielkiego Wschodu Narodowego Polski, polski polityk i działacz patriotyczny, publicysta, dramatopisarz, poeta, pedagog, historyk i tłumacz.

Od roku 1777 należał do wolnomularstwa (VIII stopień wtajemniczenia), był wówczas członkiem loży Świątynia Izis. W roku 1780 działał w deputacji powołanej do rozpatrzenia gospodarki finansowej A. Tyzenhauza. W roku 1781 został Wielkim Mistrzem Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polski, funkcję tę pełnił do 4 marca 1784. Stanął też na czele Rady Niewidzialnej i Tajnej, organu zrzeszającego polskich masonów najwyższych stopni wtajemniczenia.

Stan BDB-/ ŁADNY EGZEMPLARZ