Pierwodruk eseju "My, Żydzi polscy" Tuwima z 1944 r.

NOWA Polska. Miesięcznik. Londyn. Red. A. Słonimski. 8. brosz.
T. 3, zesz. 8: VIII 1944. s. 481-560.
Okł. nieco otarte. Numer wojennego pisma emigracyjnego zawierający pierwodruk głośnego tekstu Juliana Tuwima "My, Żydzi polscy..." (s. 491-494). Tekst powstał w 1943, gdy Tuwim przebywał w Stanach Zjednoczonych, dokąd zaczęły docierać informacje o trwającym Holokauście. Przejmujący, bardzo osobisty tekst zadedykował poeta swojej matce, która zginęła w otwockim getcie. Wyjaśnia dlaczego czuje się jednocześnie Polakiem i Żydem; przez wielu zostało to przyjęte negatywnie. Tekst bywał określany mianem manifestu poetyckiego, spowiedzi, dokumentu literackiego. Przez wiele lat był pomijany w zbiorowych i fragmentarycznych wydaniach utworów Tuwima. Do dziś stanowi jeden z najważniejszych głosów w dyskusji o stosunkach polsko-żydowskich