SIEMIENOWICZ Kazimierz
WIELKIEJ SZTUKI ARTYLERII CZĘŚĆ PIERWSZA
przygotowanie i przekład tekstu łacińskiego Rudolf Niemiec;
red. nauk. tekstu łacińskiego, przekład, wstęp oraz komentarz Tadeusz Nowak
Warszawa 1963, Wyd. MON, str. 770; ilustr.
Nakład 1250 egz.
Pierwsze polskojęzyczne wydanie traktatu o artylerii autorstwa Kazimierza Siemienowicza(ok. 1600 – po 1651), szlachcica z polsko-litewskiego rodu osiadłego na Litwie, inżyniera wojskowego, teoretyka artylerii. Siemienowicz, jak sam pisał, w młodości kształcił się w dziedzinach geometrii, statyki, mechaniki, hydrauliki, pneumatyki, optyki, chemii, architektury cywilnej i wojskowej oraz taktyki. Praktyczne i teoretyczne umiejętności zdobywał m.in. w Niderlandach, służył też w wojsku króla Władysława IV jako zastępca dowódcy artylerii koronnej. (PSB, t.XXXVII/1; z. 152, s. 8-10).
Autor w 1650 roku w Amsterdamie opublikował fundamentalne dzieło "Artis Magnae Artilleriae pars prima" ("Wielkiej sztuki artylerii część pierwsza"),które stało się i było przez prawie 200 lat podstawowym podręcznikiem artylerii w Europie. Pierwodruk (po łacinie) w roku 1650; późniejsze wydania: w języku francuskim w 1651 r., po niemiecku w 1676 r. i w języku angielskim w roku 1729. Traktat był tłumaczony na różne języki i wielokrotnie cytowany przez późniejszych specjalistów.
Autor dzieło podzielił na pięć części, w których pisał m.in. o działomiarze, czarnym prochu, technice rakietowej (najwybitniejsze dzieło w ówczesnej literaturze europejskiej w zakresie techniki rakietowej – PSB), różnych rodzajach amunicji oraz o urządzeniach pirotechnicznych budowanych i wykorzystywanych dla rozrywki (na przykład przy pokazach fajerwerków).
Oferowane tu wydanie rocznicowe jest dwujęzyczne: w języku oryginału oraz po raz pierwszy drukiem w polskim przekładzie, ponad 300 lat od publikacji pierwodruku.
Nieczęste!
TWARDA OPRAWA WYDAWNICZA PŁÓCIENNA
Stan DB+/ wytarte złocenia na licu
