Słowacki Juliusz, Lambro - powstańca grecki. Powieść Poetyczna w dwóch pieśniach, nakł. Gubrynowicza i Schmidta, Lwów 1879, s. 70, wymiary 10,5 x 13,5 cm. Nieakt. pieczęcie własności. Oprawa półpłócienna ze złocony napisem na licu. Ubytki papieru na oprawie. Otarcia brzegów oprawy.
Powieść charakteryzuje ukryta struktura autobiograficzna;
podstawą jej napisania był upadek powstania listopadowego, a także świadomość
Słowackiego, że nie udało mu się bezpośrednio wziąć w nim udziału. „Lambro”
jest także jednym z pierwszych w Polsce poetyckich opisów stanów narkotycznych,
które wynikały z osobistych doświadczeń poety z opium czy meskaliną oraz
lektury Wyznań angielskiego opiumisty Thomasa de Quinceya. Narkomanii
tytułowego bohatera autor nadaje wymiar metafizyczny; jest ona swoistą ucieczką
przed życiem i przed sumieniem, przynoszącą zarazem ocalenie jak i klęskę[2].
Autor polemizuje także z poglądami na temat narodu zawartymi w Konradzie
Wallenrodzie Adama Mickiewicza. Fragment „Lambra” jest mottem „Kordiana”.
