URUSKI - RODZINA. HERBARZ SZLACHTY POLSKIEJ. T. 1-15 wyd. 1904-1931

add Twoja notatka

Opis pozycji

URUSKI Seweryn

RODZINA. HERBARZ SZLACHTY POLSKIEJ

oprac. przez... przy współudziale

Adama Amilkara Kosińskiego; wykończony i uzup. przez Aleksandra Włodarskiego.

T. 1-15 [komplet]

Gebethner i Wolff 1904-1917; t. 15: 1931; str. [4], XII, 400; [4], 404; [4], 396, [2]; [4], 400; [4], 396; [4], 392; [4], 388; [4], 379; [4], 388; [4], 392; [4], 380; [4], 382; [4], 371; [4], 384, [2]; [4], 384, format 29-30 cm,

Całość wydawnictwa!

Herbarz wydany przez spadkobierców Seweryna hr. Uruskiego, stanowiący jego najsłynniejsze dzieło.
Seweryn Maciej Leon Uruski herbu Sas (ur. 1 czerwca 1817 w Biłce Szlacheckiej koło Lwowa – zm. 16 sierpnia 1890 w Pizie) – marszałek szlachty guberni warszawskiej, tajny radca i ochmistrz dworu cesarskiego, heraldyk - prezes Heroldii Królestwa Polskiego, autor 15-tomowego Herbarza szlachty polskiej, hrabia od 1844.

Herbarz stanowi doskonałe uzupełnienie słynnego herbarza Adama Bonieckiego, ponieważ w odróżnieniu od poprzedniego zawiera dane o szlachcie porozbiorowej i XIX w. legitymacjach szlacheckich, odnajdujemy tu zatem spisy szlachty polskiej: wylegitymowanej przed Heroldią Królestwa Polskiego do roku 1864 i przed Radą Stanu Królestwa Polskiego do 1867; przed deputacjami szlacheckimi w cesarstwie rosyjskim do 1835 (np. guberni kijowskiej, kowieńskiej, mińskiej, podolskiej, wileńskiej i wołyńskiej czy okręgu białostockiego) oraz przed departamentem Heroldii w cesarstwie do 1878 r.

Publikacja w układzie alfabetycznym od A do nazwiska „Rzyszko”.

T. 1-14: TWARDA OPRAWA JEDNOLITA PŁÓCIENNAZ ZE ZŁOCENIAMI Z OKRESU MIĘDZYWOJENNEGO; T. 15: WSPÓŁCZ. PŁ.

Stan DB/ DB+/ w t.14-tym ponad 20 początkowych k. z zaplamieniami i przebarwieniami, w tym kilka podklejeń, poza tym czysty egzemplarz