Kraków - Warszawa 1912. Wydał Szymon Askenazy. Seria: Monografie w Zakresie Dziejów Nowożytnych, tom XI. 14,5x22,5 cm, str. XIV, 448, (6), współczesna półskórkowa oprawa introligatorska, sygnowana wlepką MillaArte, zachowana miękka okładka wydawnicza. Stan dobry (uzupełniony ubytek rogu tylnej okładki, pojedyncze minimalne przybrudzenia, podpis własnościowy na str. tytułowej).
Biografia Michała Sokolnickiego herbu Nowina (1760-1816), generała wojsk polskich i francuskich, inżyniera, polityka, uczestnika powstania kościuszkowskiego i kampanii napoleońskich. Książkę napisał stryjeczny prawnuk generała oraz jego imiennik, Michał Sokolnicki (1880-1967), polityk i dyplomata, historyk, doktor filozofii: "Wyzyskał w tym celu przede wszystkim własne obfite archiwum rodzinne, obejmujące zostawioną przez generała spuściznę pisemną; zużytkował nadto odpowiednie rękopisy Muzeum Czartoryskich i Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie, Zakładu Ossolińskich i Muzeum Dzieduszyckich we Lwowie, Biblioteki Zamoyskich w Warszawie, archiwum Sułkowskich w Rydzynie (obecnie w zbiorach Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu), Muzeum Narodowego w Rapperswilu, archiwów Narodowych, Wojny i Spraw Zagranicznych w Paryżu, Stanu w Berlinie, Krajowego w Bernie. Ze skrzętnych, kilkuletnich poszukiwań źródłowych wysnuł wykład biograficzny, postawiony na szerokim tle ogólnodziejowym, trzymany w liniach wyrazistych, niekiedy ostrych, poniekąd naturze wykreślonej postaci historycznej pokrewnych, i ożywiony serdeczną, a w prawnuku podwójnie zrozumiałą, dla tej postaci sympatią. Z przyczynków ogłoszonych w Przypisach zasługują na wyróżnienie: memoriały Sokolnickiego dla Dyrektoriatu (1797), wyciągi z indagacji krakowskiej (1798), zapiska o Sułkowskim Józefie (1804?), stany służby Sokolnickiego (1803, 1811), jego raporty (1809 i 1813)." [z przedmowy Askenazego]