Giovanni Paolo Castelli Lo Spadino (attribuito a) (Roma 1659-Roma 1730), Martwa natura z melonem, granatami, jabłkami i winogronami

Olej na płótnie Płótno cm. 48x64. Oprawione To squisito trionfo di frutta en plein air si presenta come un esempio ideale del felice interscambio che a cavallo tra XVII e XVIII secolo si verifica tra natura morta romana e napoletana. Tą istotną kongregacją, która stanowi apogeum gatunku w jego liberalnie barokowej deklinacji, jest Giovanni Paolo Castelli, określany jako Spadino, Franz Werner Tamm i Pietro Navarra na froncie rzymskim oraz Giuseppe Ruoppolo i Tommaso Realfonso na froncie partenopeo, z kapelusznikiem Abrahamem Brueghelem, działającym z dużym zaangażowaniem we wszystkich centrach, w celu stworzenia cerniera między dwoma szkołami. Naszą tablicę należy umieścić we wnętrzu tego frangente: nasz pittore chiaramente kieruje wzrok na Michała Anioła z Campidoglio i Abrahama Brueghela, prezentując przyjemne połączenie bujnej dekoracyjności i kontrolowanej równowagi konstrukcji. Na wysokim poziomie, jak na wirtuoza natury przystało, ukazane są różne owoce na tle dokładnego odwzorowania ich powierzchni i z uwagą potraktowane jest światło padające na różnej konsystencji krzewy. In questo complesso scenario sembra di poter rilevare le most strette affinità sotto il profilo stilistico con alcune opere dello Spadino, come Uva, mele, zucca e melagrane della Pinacoteca Civica di Montefortino, e con vari raggruppamenti di frutta in dipinti di grande formato come la Natura morta con pappagallo, già Madrid, Edmund Peel, o quella di analogo soggetto esitata da Finarte Milano il 4 aprile 1989, l. 225 (vedi Bocchi, GPS.14, 30 e 32, pp. 605, 620, 622).
BIBLIOGRAFIA DI CONFRONTO:
G. e U. Bocchi, Pittori di natura morta a Roma. Artisti italiani 1630-1750, Viadana 2005, s. 591-624.

Kolekcja prywatna, Neapol.