Tytuł: Portret damy
Autor: Jacques Chapiro
Artysta z kręgu Ecole de Paris
Rok: nieznany
Technika: Olej na płótnie
Praca oprawiona (ubytki w ramie)
Wymiary: 47,5 x 58 cm, 60 x 71 cm (z ramą)
Sygnatura: odręczna l.g.: Jacques Chapiro
Jacques (Yakov) Chapiro urodził się w 1897 roku w Dyneburgu na
Łotwie, zmarł w 1972 roku w Paryżu. Był synem żydowskiego
rzeźbiarza-snycerza, Abrahama Szapiro. W wieku dziesięciu lat rozpoczął
naukę malarstwa. W 1915 roku wyjechał na studia do Charkowa, gdzie uczył
się w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1918 roku kontynuował
edukację w Kijowie, od 1921 roku studiował w Petersburgu, pokazując
swoje prace np. w salonie Dobrychina i tworząc dekoracje w teatrze dla
dzieci. Później osiadł na jakiś czas w Moskwie. W 1925 roku ostatecznie
wyjechał z Rosji i przeniósł się do Paryża. Tam zamieszkał w La Ruche,
która była rodzajem domu czy taniej stancji dla artystów w paryskiej
dzielnicy Montparnasse. Artysta związał się silnie ze środowiskiem
artystycznym i rozpoczął swoją poważną karierę wystawienniczą, od 1926
roku pokazywał swoje prace m. in. na Salonie Niezależnych i Salonie des
Tuileries. Malarz przyjaźnił się m. in. z Marcem Chagallem i Raymondem
Cogniatem. We Francji kontynuował działalność w dziedzinie scenografii,
tworzył dekoracje dla baletu prowadzonego przez Sergieja Diagilewa. W
Paryżu odbyły się też dwie indywidualne wystawy artysty, pierwsza w
galerii Kleinmana (1930), druga w Galerii Bonaparte (1936).
W 1939 roku Jacques Chapiro w obawie przed prześladowaniami wyjechał z Paryża i spędził kilka lat w ukryciu, pomieszkując w małych francuskich i włoskich miasteczkach. W 1945 roku artysta powrócił do stolicy Francji i otworzył tam własną pracownię, kontynuował też działalność wystawienniczą. Po wojnie malarz zaczął spisywać swoje wspomnienia związane ze środowiskiem La Ruche. Książka została wydana w 1960 roku.
Jacques Chapiro zaliczany jest do przedstawicieli École de Paris.
Prace artysty są niezwykle zróżnicowane, często eksperymentował on ze
stylistyką swoich dzieł. Jego wczesne obrazy nawiązują do nurtu
impresjonizmu i fowizmu, widoczne są w nich wpływy Pierre’a Bonnarda,
inne prace natomiast zdają się być bliskie stylistyce kubizmu. W
późniejszym okresie twórczości artysta zbliżył się raczej do
ekspresjonizmu, inspirując się przy tym sztuką Chaima Soutine`a. Jacques
Chapiro malował najczęściej portrety, kwiaty, martwe natury, pejzaże
oraz sceny rodzajowe.
Artysta zajmował się wieloma dziedzinami artystycznymi. W czasie
Rewolucji Październikowej wykonywał plakaty propagandowe, później, jak
już wspomniano, wykonywał dekoracje teatralne, a także uprawiał
malarstwo monumentalne (trudnił się techniką fresku).
