Olej, płótno naklejone na sklejkę; wym.: 70 x 50 cm; sygn. l. d.: Witkiewicz
Kazimierz Wojciech Witkiewicz (ur. 23 grudnia 1880 w Warszawie, zm. 21 października 1973 w Krakowie) – polski malarz, grafik, bibliotekarz, prezes Towarzystwa Przyjaciół Książki, założyciel Rycerskiego Zakonu Bibliofilskiego z Kapitułą Orderu Białego Kruka.
W 1904 r. zamieszkał w Krakowie, gdzie ukończył naukę w Akademii Sztuk Pięknych. Studiował malarstwo w u T. Axentowicza. Od 1912 r. był bibliotekarzem, następnie kierownikiem, Biblioteki Muzeum Przemysłowego, które później zostało przemianowane na Miejskie Muzeum Techniczno-Przemysłowe im. A. Baranieckiego w Krakowie (po II wojnie światowej Państwowe Muzeum Przemysłu Artystycznego).
Po włączeniu zbiorów do Biblioteki ASP został jej dyrektorem w 1951 r. Jako profesor tej uczelni wykładał od 1954 r. historię książki. W 1922 r. został jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Miłośników Książki w Krakowie, którego był prezesem przez 40 lat.
W latach (1938–1939) redagował czasopismo TMK „Silva Rerum”. Był jednym z inicjatorów zjazdów bibliofilskich. W 1925 r. na I Zjeździe Bibliofilów Polskich w Krakowie utworzono Radę Bibliofilską, której zadaniem było koordynowanie działań poszczególnych towarzystw. Kazimierz Witkiewicz wchodził w jej skład. W 1965 r. został członkiem honorowym Association Internationale de Bibliophilie w Paryżu. Jako profesor tej uczelni wykładał od 1954 r. historię książki. Był organizatorem Rycerskiego Zakonu Bibliofilskiego z Kapitułą Białego Kruka. Po II wojnie światowej podjął starania o utworzenie Muzeum Książki i Sztuki Drukarskiej. Zajmował się projektowaniem ekslibrisów, grafiki i opraw książkowych. Członek wielu towarzystw i organizacji w tym członek Związku Bibliotekarzy Polskich i ZPAP.
Laureat wielu nagród i odznaczeń. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
