Edyta OLSZEWSKA (1998), Bez tytułu; 2022

olej, płótno; 50 x 40cm
sygn., dat., opisana na odwrocie: 45 x 35/ 2023/ Edyta Olszewska
(praca prezentowana na wystawie indywidualnej „ŻAR” 29.09 – 27.10.2023 w Art Agenda NOVA)

Tendencja do łączenia elementów kultury tzw. wysokiej i niskiej w twórczości Edyty Olszewskiej nie ogranicza się tylko do zestawiania obrazów religijnych z pornograficznymi. Szkice do swoich obrazów wykonuje często w kościołach. Jej wzorami są wytwory prowincjonalnych, bezimiennych twórców, w których znane z dzieł wielkich mistrzów motywy są często zwulgaryzowane i toporne. Symbole - uproszczone i konturowe, często przypominają tatuaże. To pewnie nie przypadek, że motywy płonącego serca, „gołej baby” i smoków należą do stałego repertuaru ozdabiania ciał więźniów czy marynarzy. Te kulturowe klisze stanowią część współczesnej kultury wizualnej, stereotypów i odniesień. Są też ciekawym świadectwem wędrówki i transformacji znaczeń. Figury świętych i nierządnic, rycerzy i smoków należą z pewnością do kulturowych toposów. Ich siła opiera się na przekonaniu, że świat skonstruowany jest wokół opozycji, a człowiek musi opowiedzieć się po którejś ze stron reprezentujących sprzeczne wartości. Olszewska podważa podstawy dualistycznego obrazu świata poprzez uwypuklanie dysonansów i niekompatybilności kulturowych. Zakopuje przepaść między sublimacją a brutalizacją cielesnych doświadczeń. W kontekście współczesnych wojen kulturowych, w których na nowo ciało, w tym zwłaszcza ciało kobiety, staje się polem walki, a kulturowa konstrukcja męskości radykalizuje się bądź rozpada, twórczość Edyty Olszewskiej dotyka tematów o fundamentalnym znaczeniu.

Magdalena Kownacka
(fragment tekstu kuratorskiego indywidualnej wystawy Edyty Olszewskiej „ŻAR” w Art Agenda NOVA Kraków)