olej/płótno,60x45cm,sygn.p.d.Krzyżański
artysta-malarz, kapista, związany ze
środowiskiem poznańskim, czł. grup:
Plastyka, Zwornik i Jednoróg;
Urodził się na Podolu w rodzinie ziemiańskiej. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach Stanisława Kamockiego i Teodora Axentowicza. Dyplom uzyskał w 1924. W latach 1925–1929 kontynuował studia malarskie w filii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu u Józefa Pankiewicza. Od lat 30. XX wieku tworzył w Poznaniu. Malował przede wszystkim pejzaże i portrety, również akty, pozostając pod wpływem fowistów i ekspresjonistów; malował martwe natury (Cynie 1974), akty (Akt z kwiatami 1931), portrety (Autoportret przy sztaludze 1932) i pejzaże (Krajobraz z rzeką 1942).
Jego prace były wystawiane między innymi: w warszawskiej „Zachęcie” (1922, 1932), w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Poznaniu (1924, 1932), w Pałacu Sztuki w Krakowie (1931), w Muzeum Sztuki w Łodzi (1936), w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie (1938 z Tadeuszem Piotrem Potworowskim), także w Paryżu w Salonie Niezależnych i w Nowym Jorku na Wystawie Światowej w 1939.
