Szabla fizylierów, Prusy, 2 poł. XIX w.

dł. szabli w pochwie 1006 mm, dł. szabli 965 mm, dł. głowni 838 mm, szer. głowni u nasady 23 mm, gr. grzbietu u nasady 5,5 mm, masa szabli 630 g, masa szabli w pochwie 1060 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z owalnie zakończonymi połwąsami. Tylne ramię zwinięte w płaską wolutę, przednie, załamane pod kątem prostym, tworzy kabłąk w kształcie połstrzemienia. Trzon z czarnej masy, poprzecznie karbowany i opleciony filigranem, dołem uchwycony pierścieniem, od gory śrubą na głowicy. W policzkach kapturka nit poprzeczny. G ł o w n i a stalowa, o umiarkowanej krzywiźnie, profilowana obustronnie w jedną budzę przygrzbietową, sięgającą długiego, obosiecznego piora. Sztych symetryczny. Na wewnętrznym progu sygnatura producenta: „E.PACK/& SOHN/ SOLINGEN”. P o c h w a stalowa, z jedną ryfką i ruchomym koluszkiem. Na wewnętrznej stronie ryfki antabka. Szyjka z kołnierzem mocowana dwiema śrubkami. Ostroga asymetryczna.
stan zachowania: 3/3+/3+