SZABLA ZWANA KRECHOWIECKĄ, XX W.

dł. szabli w pochwie 1030 mm, dł. szabli 1005 mm, dł. głowni 863 mm, szer. głowni u nasady 33 mm, gr. grzbietu u nasady 6 mm, masa szabli 835 g, masa szabli w pochwie 1465 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z wąsami, owalnie zakończonymi. Trzon drewniany, z czternastoma poprzecznymi karbami, dwukrotnie przenitowany z trzpieniem głowni. Długi, sięgający jelca kapturek, w dolnej części kratkowany dla lepszego oparcia kciuka. W górnej części osadzony orzeł z koroną. Kapturek mocowany nakrętką na trzpieniu głowni. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o średniej krzywiźnie. Obustronnie profilowana w trzy bruzdy, sięgające długiego, obosiecznego pióra z ością. Sztych symetryczny. Na wewnętrznym progu, pod nasadą, bita litera „W”, flankowana skrzyżowanymi mieczami. P o c h w a z blachy mosiężnej. Szyjka kanelowana, dwie ryfki z ruchomymi koluszkami, na grzbiecie stalowa, niesymetryczna ostroga.
stan zachowania 4/4/4