Av. DNTHEODOSI – VS˙P˙F˙AVC; popiersie cesarza wprost, z głową ¾ w prawo, w hełmie z diademem i pióropuszem oraz zbroi (na piersi pancerza widoczne uszkodzenie stempla); w prawej dłoni włócznia przełożona za szyją, lewe ramię zasłonięte tarczą ze św. Jerzym zabijającym smoka.
Rv. IMP.XXXXII˙COS· (nad cyframi widoczne uszkodzenie stempla) – XVII˙P˙P˙; Constantinopolis w długiej szacie i hełmie siedzi na tronie w lewo, wyciągając prawą rękę z globem z krzyżem, w lewej, opartej o okrągła tarczę, dzierżąc długie berło, lewą stopę opierając o rostra; w lewym polu ośmiopromienna gwiazda, w odcinku COMOB.
Złoto, 4,28 g, 21,5 mm. RIC X 293; DOC 423; Depeyrot 84/1. Stan III+/II-, w polu awersu starożytne graffiti (LXIII?), figura na Rv. znakomicie czytelna.
Teodozjusz II został mianowany współwładcą ojca, Arkadiusza, w wieku zaledwie roku, jedynowładcą został w wieku lat siedmiu i należał do najdłużej panujących cesarzy rzymskich. Ogłoszono go pełnoletnim w 416 r., jednak władzę wciąż pełniła siostra, Aelia Pulcheria. Panowanie upłynęło pod ciągłym naciskiem Hunów, który zmusił cesarza do budowy nowych, zachowanych do dziś murów obronnych Konstantynopola. Pozostawił też ważną kodyfikację praw.
Rzymski standard złoty, solid (solidus), został wprowadzony przez Dioklecjana, nie Konstantyna Wielkiego, jak to zwykle podaje literatura. Konstantyn jedynie zmniejszył solid i zwiększył jego emisję. Standard solida przetrwał do XIII wieku, będąc najtrwalszą jednostką monetarną w historii.
