Av. IhSЧSXRI – SꞆЧSnICѦ, krzyż na trzech stopniach, przekrzyżowany na końcach. w środku nałożony krzyż skośny, u dołu kulka; potrójna obwódka perełkowa zdobiona 16 kulkami.
Rv. poziomo w 5 wierszach: +COnST∕Ꞇ. / ΠΟRFѴROҀ / CЄROmѦnO / ЄnX’ꞶЄѴCЄЬ’ / Ь’RꞶmЄOn; potrójna obwódka perełkowa zdobiona 16 kulkami.
Srebro, 2,77 g, 23,1 mm. DOC 21; Sear 1757. Stan AU, ślady lustra. Doskonale wybity i zachowany okaz do najlepszych kolekcji.
Cesarz Konstantyn Porfirogeneta, syn Leona VI Mądrego i Zoe Karbonopsiny, koronowany jako dwulatek w 908 roku, długo pozostawał w cieniu żądnych władzy regentów i krewnych. O mało nie utracił tronu na rzecz rodu Lekapenów. Dopiero w 945 roku został rzeczywistym władcą. Lata oczekiwania spędził na studiach, a zgromadzoną wiedzę zebrał w uczonych traktatach. Zawdzięczamy mu m.in. wiadomość o ludzie Litzike znad Wisły i o Lędzianach zamieszkujących wschodnią część późniejszej Polski. Jego jedyny syn, Roman II, rządził głównie za pośrednictwem umiejętnie dobranych urzędników i wodzów, zmarł wcześnie, w 963 r.
Krzyż z tego miliaresionu posłużył za wzór
rewersu denarów „cyrylicznych” Bolesława Chrobrego.
