Av. +IOhANnES dwa pierścienie PRIMVS
+DEI dwa pierścienie GRATIA rozetka z czterech pierścieni wbita dwukrotnie w stempel REX dwa pierścienie BOEMI — ostatnia litera (I) przerabiana na stemplu z E
W polu korona z trzema (!) perłami.
Rv. *+*GROSSI dwa pierścienie PRAGENSES, Lew wspięty. Ewentualny znak sekretny niewidoczny.
Na powierzchni Rv. przyległe fragmenty powierzchni innej monety.
Srebro, 2,17 g, 28,6 mm. Nie ma w typologii Castelina (cechy grup I i VIII). Lekko zgięty.
Mimo bardzo dobrego stanu zachowania moneta jest
znacznie lżejsza od groszy praskich Jana (dobrze zachowane egzemplarze ważą
3,5-3,8 g). Błędy w legendach groszy Jana są rzadkie, ale zdarzają się na
egzemplarzach nie podejrzewanych o fałszerstwo. Lew jednak nie przystaje do
typologii Hany w NS 2003 (jest stosunkowo mały, jak typ I, ale przednie łapy ma
niżej). Korona przypomina typ II, ma jednak tylko trzy perły zamiast pięciu.
Punce liter są bardzo eleganckie, widać jednak ślady poprawiania napisu na
stemplu, jakby twórca nie był pewien, co powinno być napisane. Stemple do
bardzo dobrze wykonanych groszy praskich przechowywano we Wrocławiu (zapewne
jako dowód ze sprawy karnej sprzed wieków), znaleziono też ich zestaw pod
Opawą. Zwykle uważane są za prawdziwe, najprawdopodobniej jednak służyły do
produkcji falsyfikatów.
