Ogromna rzadkość w menniczym stanie zachowania, bardzo rzadkiego rocznika 1779.
Jedyna sztuka z najwyższą notą w rejestrze NGC, jak również jedyna dla tegoż rocznika z oceną MS.
Drobne wady blachy na awersie oraz minimalny justunek na rewersie, ale poza tym wybitnej urody, okazowy egzemplarz z pięknym, głębokim zegarowym połyskiem.
Na rynku aukcyjnym tak wyśmienity egzemplarz nie był oferowany, bezapelacyjne moneta do najlepszych zbiorów SAP.
W ciągu dwóch pierwszych lat panowania Stanisława Augusta działały mennice miejskie w Gdańsku i w Toruniu (1765 i 1766). Miasta te zostały jednak zmuszone do ich zamknięcia. Król zamierzał bowiem wyjść z chaosu monetarnego pozostawionego po czasach saskich i wprowadzić nowy system pieniężny. Jego podstawę miał stanowić dukat niderlandzki oraz talar bity z grzywny kolońskiej (czystego srebra) w liczbie 10 sztuk. Reforma weszła w życie w roku 1766. W obiegu pieniężnym Rzeczypospolitej znalazły się monety piękne i pełnowartościowe: dukaty, talary, złotówki, grosze oraz ich frakcje i wielokrotności. Fakt iż były to monety pełnowartościowe spowodował ich ściąganie z rynku i przetapiane na monety pruskie niższej próby. Z tego powodu dwukrotnie poprawiano system monetarny, m. in. zmieniając stopę menniczą (1787 i 1794). W okresie panowania Stanisława Augusta pracowały dwie mennice państwowe: krakowska i warszawska.
