Av. Głowa Melkarta w wieńcu laurowym w prawo.
Rv. TYPOY [IEPAΣ KAI AΣYΛOY], orzeł stojący w lewo na dziobie galery, na prawym skrzydle gałązka palmowa, w lewym polu litery PN (data) nad maczugą, w prawym KP nad nieczytelnym monogramem, [fenicka litera "aleph" pomiędzy nogami orła].
Srebro, 13,6 g, 25,8 mm. NZ-300177. C. Meir, “Tyrian Sheqels from the ‘Isfiya Hoard, Part Three: Crude Style,” Israel Numismatic Research 7 (2012), 179–180; DCA-Tyre 355; DCA 920; HGC 10, 357.
Stan III+, rzadka i ładnie zachowana moneta wybita w czasach życia Jezusa, analogiczny układ daty (ten sam stempel?): https://www.acsearch.info/search.html?id=3286884.
Według powszechnej opinii badaczy, szekle, takie jak oferowana moneta, utożsamiać należy ze srebrnikami, których 30 dostał Judasz Iskariota za wydanie Chrystusa. Szekle i półszekle tyryjskie były wyłącznym środkiem płatniczym do uiszczania obowiązkowego podatku na rzecz Świątyni w Jerozolimie. Od r. 126/125 przed Chr. były one emitowane w Tyrze. Oferowany egzemplarz został wybity i był w obiegu na ternie Judei za życia Jezusa Chrystusa. Tak jak wszystkie szekle z tego czasu, charakteryzuje się on ‘surowym’ stylem ikonografii w porównaniu do starszych emisji. Argumenty stojące za przypisaniem szekli z literami KP na Rv. do Jerozolimy nie są rozstrzygające. Styl i materiał z pewnością różnią się od wcześniejszych szekli typu "Melkart / Orzeł z Tyru", ale nie ma ustalonej daty, kiedy można zaobserwować definitywną zmianę stylu, zamiast stopniowej ewolucji. Ponadto wzmianka Meszorera, że większość znalezisk szekli z KP pochodzi z terenów Izraela, nie została potwierdzona i w rzeczywistości jest kwestionowana przez niektórych uczonych, zwłaszcza D.T. Ariela. Jednak z pewnością niezwykłe i intrygujące jest to, że schyłek produkcji szekli tyryjskich zbiegł się z wybuchem pierwszej wojny żydowskiej (65/66 po Chr.).
