Na mocy układu zawartego pomiędzy Władysławem IV, a cesarzem Ferdynandem III w ramach zaległych posagów, ziemia księstwa opolskiego i raciborskiego została przekazana jako zastaw dla Rzeczpospolitej. Władysław IV a następnie jego bracia Karol Ferdynand Waza oraz Jan Kazimierz w ramach przysługującego im prawa wybijali trzykrajcarowe monety w mennicy w Opolu. Władysław IV oraz Jan Kazimierz z tytułem króla Polski a Karol Ferdynand z tytułem księcia polskiego i biskupa wrocławskiego. Monety były bite według ordynacji występującej na Śląsku. Ze względu na fakt, że Habsburgowie po wykupieniu zastawu zabronili obiegu na terenie księstwa monet polskich emitentów i szybko je wycofali z obiegu tylko bardzo niewielka ich liczba dotrwała do naszych czasów. Awers: popiersie Jana Kazimierza w prawo, pod nim tarcza z cyfrą 3 i napis w otoku: IOAN CAS D G R - EX P & S M D L R P. Odmiana portretowa z szerszym popiersiem króla. Bardzo rzadka i historycznie ważna moneta. Rewers: ukoronowany orzeł w lewo, nie przedzielający legendy i napis w otoku: MONETA NOVA REG POLON 1658.
