Jan Peeter Verdussen (1700-1763) - przypisywany, Jan Peeter Verdussen (1700-1763) - przypisywany Dwa obrazy bitewne Bitwa pod Wiedniem 1683 Bitwa pod Parkanami 1683

Olej na płótnie, zamontowany na panelu, 82 × 104 cm

Oba odpowiedniki przedstawiają dwie bitwy Wielkiej Wojny Tureckiej, bitwę pod Wiedniem z 1683 roku i bitwę pod Párkány z 1683 roku. Oba obrazy mają taśmy z podpisami w języku hiszpańskim

Dwa odpowiedniki przedstawiają znaczące bitwy z Wielkiej Wojny Tureckiej: bitwę pod Wiedniem w 1683 roku i bitwę pod Párkány w tym samym roku. Każdemu obrazowi towarzyszą podpisy w języku hiszpańskim.

"EL SITIO Y LIBERACION DE LA CIVIDAD DE VIENNA" (Oblężenie i wyzwolenie Wiednia):


12 września 1683 roku, podczas historycznej bitwy pod Wiedniem, armia pod dowództwem polskiego króla Jana III Sobieskiego zdecydowanie pokonała siły osmańskie, wyzwalając miasto z oblężenia. Centralnym punktem kompozycji jest dramatyczny pojedynek pomiędzy chrześcijaninem i tureckim jeźdźcem, którzy przypuszczalnie symbolizują przywódców wojskowych, króla Sobieskiego i wielkiego wezyra Kara Mustafę Paszę.

Nadciągający piechurzy przedstawieni są pod flagami Świętego Cesarstwa Rzymskiego, z ikonicznym czarnym, dwugłowym orłem na żółtym tle. Warto zauważyć, że ich mundury odzwierciedlają strój z XVIII wieku, okresu powstania obrazu, a nie z epoki samej bitwy.

Wzdłuż lewej krawędzi obrazu, jeździec z gronostajowym kołnierzem walczy z tureckim jeźdźcem. Pośród koni, poległy turecki żołnierz próbuje uciec przed dalszym niebezpieczeństwem. Scena ta przypomina znajdujący się w Muzeum Pałacowym w Wilanowie obraz Gonzalesa Franciscusa Casteelsa (zm. po 1709 r.) przedstawiający bitwę pod Wiedniem, jednak na omawianym obrazie dokonano istotnych zmian w postawie tureckiego jeźdźca.

Na pierwszym planie widoczna jest broń turecka i bębny, jako symbol klęski poniesionej przez armię osmańską. W tle wyłania się panorama Wiednia, z dominującą w panoramie miasta katedrą św. Przed miastem znajdują się umocnienia i okopy wykorzystywane podczas oblężenia miasta.



"EL SITIO Y CONQVISTA DE LA CIVIDAD DE GRAN" (Oblężenie i podbój miasta Gran):

Po bitwie pod Wiedniem w 1683 r. Gran (Esztergom) znalazło się pod kontrolą armii cesarskiej w tym samym roku. Decydująca bitwa miała miejsce w twierdzy Párkány położonej na przeciwległym brzegu Dunaju. Dowodzone przez Jana Sobieskiego i Karola Lotaryńskiego połączone siły Świętego Cesarstwa Rzymskiego i Polski zadały decydującą klęskę armii osmańskiej.

Na obrazie armia cesarska naciera z lewej strony, szybko obezwładniając pozycje osmańskie za pomocą armat ustawionych po prawej stronie sceny. Centralną osią kompozycji jest

Centralną oś kompozycji wyznacza jeździec na białym koniu w czerwonym mundurze z leżącym na ziemi poległym tureckim żołnierzem. Spekuluje się, że ta pierwsza postać może reprezentować Karola Lotaryńskiego, podczas gdy opancerzony jeździec po prawej stronie może symbolizować polskiego króla Sobieskiego.

W lewej części kompozycji widoczna jest uciekająca armia osmańska, a także porzucone tureckie flagi, broń, bęben i turban na całym terenie.

Tło ukazuje panoramiczny widok na Párkány i Gran/Esztergom na przeciwległym brzegu Dunaju. Dla odniesienia topograficznego malarz prawdopodobnie wykorzystał rycinę Justusa van den Nypoorta z 1694 roku, choć zastąpił przedstawioną tam bitwę bardziej dynamiczną kompozycją.

Olej na płótnie, zamontowany na panelu, 82 × 104 cm