Pieczęć majestatyczna cesarza Józefa II Habsburga.
Wykonanie Wiedeń ok. 1765-1790.
Wielkich rozmiarów tzw. majestatyczny tłok pieczętny przeznaczony do wyciskania pieczęci lakowych lub woskowych w metalowej puszce przy dokumentach dużej wagi np. dyplomach szlacheckich lub aktach uroczystych jak utworzenie uniwersytetu, akt nadania praw miejskich itp.
Józef II (1747-1790) był synem cesarzowej Marii Teresy a od 1765 r. był ogłoszony cesarzem. Jego pełny tytuł zawierał polskie ziemie i miasta, jak: "Król Galicji i Lodomerii, książę Górnego i Dolnego Śląska, Oświęcimia, Zatora i Cieszyna, margrabia Górnych i Dolnych Łużyc”. Ten cesarz zniósł karę śmierci, zniósł poddaństwo osobiste chłopów. W Krakowie na jego cześć jest ulica Józefa oraz w Cieszynie stoi jego pomnik. Józef II nadał ponad 20 tytułów hrabiowskich polskim rodom jak: Krasicki, Potocki, Tarnowski, Tyszkiewicz.
Wykonano 4 takie pieczęcie dla stolic najważniejszych krain wchodzących w skład cesarstwa: Wiednia, Budapesztu, Pragi i Lwowa.
W Oesterreichische Staats Archiv we Wiedniu jest przechowywany identyczny egzemplarz tej pieczęci pod nr 57.
Oferowany egzemplarz był w kancelarii lwowskiej cesarza.
Miedź, drewno, średnica 125 mm, wysokość 35 mm
