SOLNICZKA SREBRNA, Wrocław, ok. 1840

owalna wysklepiona stopa, obwiedziona reliefowym motywem roślinnym, wydatny trzon z pełnoplastycznym, kulistym motywem owoców winogron i reliefowych stylizowanych roślin, prostokątna, głęboka, wewnątrz złocona czarka z dwoma płaskimi uchwytami z reliefowymi motywami liści akantu; wym.: 9 x 13,5 x 7,5 cm, waga 120,31 g, srebro pr. 12, cecha miejska Wrocławia, litera datująca „S” z lat 1839-1849, sygnatura złotnika: Bach (Heinrich Andreas David Bach, czynny we Wrocławiu 1823-1834, po jego śmierci działalność warsztatu kontynuowała żona z pomocą złotnika Carla Juliusa Becka).
(Lit.: Erwin Hinze, Die Breslauer Goldschmiede, Breslau 1906, s. 39)