Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Chimera. Czasopismo
literacko-artystyczne, w założeniu miało być miesięcznikiem, ale stało się
periodykiem, który ukazywał się nieregularnie w latach 1901–1907 w Warszawie.
Jego redaktor Zenon Przesmycki (Miriam) świadomie adresował je do bardzo
wąskiego, elitarnego kręgu czytelników (nakład 600 egzemplarzy, sprzedawano
400). Pismo programowo odrzucało kulturę i sztukę popularną na rzecz wysokiej. Kolejne
tomy tego czasopisma pokazują, jak różnorodne kierunki występowały w polskiej
literaturze i sztuce doby modernizmu. W „Chimerze” publikowali czołowi poeci i
prozaicy Młodej Polski, m.in.: Wacław Berent, Antoni Lange, Bolesław Leśmian, Zofia
Nałkowska, Jan Lemański, Feliks Jasieński, Jan Kasprowicz, Stefan Żeromski,
Władysław Stanisław Reymont, Stanisław Przybyszewski, Leopold Staff, Stanisław
Wyspiański, Maria Komornicka, Stanisław Korab-Brzozowski, Tadeusz Miciński, Stanisław
Wyrzykowski. W czasopiśmie opublikował także swoją pracę lekarz psychiatra i
filozof medycyny Kazimierz Filip Wize. Czołowymi ilustratorami „Chimery” byli
Edward Okuń, Franciszek Siedlecki i Józef Mehoffer. Ferdynand Ruszczyc był
autorem okładek w latach 1904–1907.
Tomy w
twardej oprawie ze złoconymi napisami na okładce i grzbiecie; wym. ok. 195x245 mm. WSZYSTKIE TOMY W
BARDZO DOBRYM STANIE, Z NIEZWYKLE ATRAKCYJNĄ OPRAWĄ. Wkładka luzem – Henryk
de Groux, Drugi frontispis do „Widma” – wklejona błędnie do zeszytu 27. Brak niektórych
wkładek luzem: autorstwa Jana Stanisławskiego – Kościół św. Marka (2 zeszyt, luty
1901); Topole (7-8 zeszyt, lipiec-sierpień 1901); Sąd ukraiński (19 zeszyt,
kwiecień 1904). Nadto brak: Edward Burne Jones – Król Kofetua i dziewczę żebracze
– heliograwiura R. Paulussena (16 zeszyt, październik 1902).