Jacek Malczewski, WIEŚNIACZKA, 1872

16,0 x 9,7cm - piórko, tusz, papier p.d. numer (ołówkiem): 109.

Na odwrocie, na tzw. „zaplecku“ nalepka zakładu oprawy obrazów oraz nalepka informująca o szybie z filtrem UV.

 

Rysunek pochodzi z liczącego 132 karty szkicownika Jacka Malczewskiego, opatrzonego na wklejce „tytułowej“ najpewniej autorskim tytułem XXXII. Na tej stronie, podobnie jak na ostatniej - umieszczono stempel: ZE ZBIORÓW MARJI MALCZEWSKIEJ z herbem rodowym. Szkicownik pochodzi z okresu nauki artysty w krakowskim Gimnazjum św. Jacka (1871-1873). Młody malarz na kartach szkicownika rysował postaci chłopów, wieśniaczek, Żydów i wiejskich dziadów, zaprzęgi, zwierzęta, wiejską zabudowę, wnętrza kościołów. Większość rysunków została wykonana ołówkiem, zaledwie 9 z nich - piórkiem i tuszem.

Jacek Malczewski (Radom 1854 - Kraków 1929) - wybitny przedstawiciel malarstwa polskiego modernizmu, studia artystyczne rozpoczął w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie w latach 1872-1875 uczył się pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, do którego pracowni uczęszczał ponownie w latach 1877-1879. Następnie kształcił się w Paryskiej École des Beaux Arts u E. Lehmanna (1876-1877). 

W 1880 podróżował do Włoch. W 1884-1885 wziął udział – jako rysownik – w naukowej ekspedycji Karola Lanckorońskiego do Pamfilii i Pizydii w Małej Azji. Wówczas był także w Grecji i we Włoszech. W latach 1885-1886 przebywał przez kilka miesięcy w Monachium. Po powrocie zamieszkał na stałe w Krakowie, skąd wyjeżdżał jeszcze do Monachium i do Włoch. W 1896-1900 uczył w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a w latach 1911-1922 był profesorem i dwukrotnie rektorem krakowskiej Akademii.  Lata 1914-1915 spędził w Wiedniu, w 1916 wrócił do Krakowa. W ostatnich latach życia przebywał głównie w Lusławicach i Charzewicach k. Zakliczyna. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (1897) oraz członkiem grupy „Zero” (1908).
We wczesnym okresie twórczości malował portrety, sceny rodzajowe i – przede wszystkim – obrazy o tematach związanych z martyrologią Polaków po powstaniu styczniowym (Śmierć Ellenai, Niedziela w kopalni, Na etapie, Wigilia na Syberii). Później, od lat dziewięćdziesiątych XIX wieku tworzył obrazy o treściach symbolicznych z przenikającymi się wątkami patriotycznymi, biblijnymi, baśniowymi, literackimi i alegoryczno-fantastycznymi.