Marek Włodarski, WINOGRONA I PRZEDMIOTY, 1929

31,8 x 48,2cm - ołówek, papier żeberkowy z filigranem sygn. p.d.: III 1929., niżej po l. ślad zatartej sygnatury, na p. marginesie napisy atram. oł. g.: 28.34., d.: 3 razy | 102 x 84. cm

Kliknij i dowiedz się więcej o całej kolekcji.

Praca opisana w katalogu oeuvre:

- Marek Włodarski (Henryk Streng) 1903-1960. Wystawa monograficzna, Muzeum Narodowe, Warszawa XII, s. 102, kat. IV. 393.

 

Praca wystawiana i reprodukowana:

– Marek Włodarski, Ośrodek Kultury Plastycznej ZSP, Muzeum Adama Mickiewicza, Warszawa VI 1966, kat. 8.

– 108 Katalog aukcyjny, Desa Unicum Dom Aukcyjny, Warszawa 22 II 2001 (kat.)

– 122 Aukcja malarstwa i rzemiosła artystycznego, Desa Unicum Dom Aukcyjny, Warszawa 19 XII 2002 (kat.).

– Marek Włodarski – Henryk Streng (1898-1960). Między centrum a peryferiami / Between the centre and the periphery / Miž centrom ta periferiâmi [tekst równol. pol, ang., ukr.], red. Magdalena Piłakowska, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 7 III – 14 IV 2013; wystawa przeniesiona: Lwowska Narodowa Galeria Sztuki, Lwów 31 V 30 VI 2013, s. 144, il. 15.

– Aukcja sztuki nowoczesnej, Dom Aukcyjny Libra, Warszawa 26 III 2018 (wystawa przedaukcyjna 16 – 26 III 2018), s. 16-17, kat. 2, il.

– Marek Włodarski/Henryk Streng. Widoki surrealizmu, Libra Dom Aukcyjny | Galeria, Warszawa 18 I – 12 II 2021, s. 11-12, il.

– Henryk Streng / Marek Włodarski. Małe formy: prace na papierze, Dom Aukcyjny Libra, Warszawa 24 III 2021, s. 6-9, kat. 1, il.; tamże s. 8 repr. gwaszu pod tym samym tytułem, 1929, wł. pryw., do którego szkicem jest oferowany rysunek.

 

Bibliografia:

– Czarownik przy zielonej skale. Marek Włodarski / Henryk Streng, red. J. Chrobak, J. Michalik, M. Wilk, Poznań 2009, il. 15.

 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Marek Włodarski (Henryk Streng) uczył się w latach 1920-1924 w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie w Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie pod kierunkiem m.in. Kazimierza Sichulskiego. Podczas nauki w tej szkole poznał kolegów z przyszłej grupy „artes”: Otto Hahna, Jerzego Janischa, Aleksandra Riemera, Romana Sielskiego i in. W 1924 wyjechał do Wiednia i Paryża, gdzie podjął studia w Académie Moderne pod kierunkiem Fernanda Légera. Podczas kilku-letniego pobytu w Paryżu nawiązał kontakty ze środowiskiem surrealistów, poznał André Bretona i André Massona. Po powrocie do kraju, w 1930 związał się ze Zrzeszeniem Artystów Plastyków „artes”, biorąc udział w wystawach grupy we Lwowie, Warszawie, Krakowie i w innych ośrodkach. Pracował społecznie, był wielokrotnie wybierany do zarządu Lwowskiego Związku Zawodowego Artystów Plastyków. Od ok. 1933 artysta związał się ze środowiskami i organizacjami lewicowymi, uczestnicząc w manifestacjach i współpracując z radykalnymi czasopismami. Lewicowe przekonania wpłynęły też na tematykę jego prac, czerpaną często z życia robotników. Pod okupacją sowiecką stowarzyszył się z nowo powstałym Związkiem Radzieckich Artystów Ukrainy, którego był wice-prezesem. Lata okupacji niemieckiej spędził ukrywając się we Lwowie. W tym czasie przyjął nazwisko Marek Włodarski. W 1944 wyjechał do Warszawy. Uwięziony na początku Powstania, został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Stutthofie, gdzie przebywał do końca wojny. Po wojnie osiadł w Warszawie. Działał w ZPAP, miał kilka wystaw indywidualnych, m.in. w Klubie Młodych Artystów i Naukowców (1947). Od 1947 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, w 1950 połączonej z ASP. Pracę dydaktyczną prowadził do końca życia. Choć otrzymał wyróżnienie na I Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w 1950, w latach 1951-1954 unikał udziału w wystawach, nie chcąc naginać się do wymogów doktryny realizmu socjalistycznego. W 1954 wspólnie z Tadeuszem Błażejowskim wykonał w technice malarstwa na szkle dekoracje wnętrz PDT na Woli. W 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. Od tego czasu w jego malarstwie uwidocznił się wpływ abstrakcji informel. Od 1958 był kierownikiem katedry malarstwa na Wydziale Architektury Wnętrz ASP.