Leonard Pękalski (1896 Grójec - 1944 Warszawa), "Portret panny Krystyny Grajnert", lata 40. XX w.

Pochodzenie
kolekcja rodziny portretowanej, Warszawa

Wystawiany
Leonard Pękalski 1896-1944. Wystawa pośmiertna, Związek Polskich Artystów Plastyków, Okręg Warszawski, marzec-kwiecień 1969

Literatura
Leonard Pękalski 1896-1944, katalog wystawy pośmiertnej, Związek Polskich Artystów Plastyków, Okręg Warszawski, Warszawa 1969, nr kat. 294

Biogram
Uczeń i współpracownik Edwarda Trojanowskiego w latach 1913-18. W 1918 roku ukończył Miejską Szkołę Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie. Pracował przy konserwacji polichromii na Zamku w Lublinie. W latach 1924-28 był asystentem Felicjana Szczęsnego Kowarskiego w krakowskiej ASP. W tym czasie pod kierunkiem Adolfa Szyszko-Bohusza pracował przy konserwacji fryzów w Zamku Wawelskim. Był członkiem Cechu Artystów Plastyków Jednoróg, potem ugrupowania Pryzmat. Podróżował do Włoch, Francji, Anglii. Od 1928 r. był asystentem i profesorem w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Prace prezentował na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. W 1969 roku w Warszawie odbyła się wystawa retrospektywna jego twórczości. Pejzaże, martwe natury, portrety tworzył w technice olejnej, gwaszu i rysunku. Jego droga artystyczna wiodła od malarstwa monumentalnego - zainteresowania które wyniósł z okresu studiów, poprzez formizm do koloryzmu.