Cesarstwo Rzymskie, Konstantyn II (jako cesarz); silikwa; Konstantynopol, 4. oficyna; 337-340.
Aw. Zwrócona ku górze głowa Konstantyna II w diademie laurowo-rozetkowym w prawo. Bez legendy.
Rw. Wiktoria stojąca w lewo, w wyciągniętej prawej ręce trzyma wieniec, w lewej ręce gałązkę palmową. CONSTANT-I-NVS AVGVSTVS dookolnie, C • Δ w odcinku.
Srebro; 3,36 g; 21 mm; oś 12 g. RIC VIII s. 448 nr. 16.
Stan III+, ślad po uszku, rysa na głowie cesarza, gabinetowa patyna. Bardzo rzadka moneta ze względu na oficynę.
Portret przedstawia władcę w "modlitewnym uniesieniu" - z głową odchyloną do tyłu, ze wzrokiem skierowanym ku górze (tzw. upward gaze). Tego typu portrety spotyka się przede wszystkim w odniesieniu do Konstantyna I Wielkiego, ale także jego synów, oraz Delmacjusza. Występują one zwłaszcza na solidach i silikwach, ale sporadycznie pojawiają się również na wybranych typach monet brązowych. W "Żywocie Konstantyna" IV, 15, przypisywanym Euzebiuszowi z Cezarei (Eusebius, Vita Constantini), można znaleźć taki fragment: [Konstantyn I] wydał nakaz, aby na złotych monetach wytłaczana była jego podobizna, jakby uniesiony, patrzył w górę, jak ktoś gorliwie modlący się do Boga (tłum. T. Wnętrzak, ze zmianami I. Milewskiego). Jednak należy zwrócić uwagę, że takie przedstawienie monetarne są również powszechne wśród władców hellenistycznych, spadkobierców Aleksandra Wielkiego. Jest to zatem bardzo uniwersalna ikonografia, tak chrześcijańska, jak i pogańska, pozostawiająca wiele do interpretacji (patrz. Milewski, I., "Alexander Redivivus? Opis solida z wizerunkiem Konstantyna Wielkiego w Vita Constantini", Klio t. 50, nr 3, 2019, pp. 3-17).
