Pięknie zachowany egzemplarz w stali bez bielenia czy oksydy.
Pozycja nieopisana u Zawistowskiego, błędnie zidentyfikowana przez Banaszkiewicza jako ilustrowana w przepisach z 1917 roku. W praktyce orzeł ten różni się od rysunku przepisowego kształtem głowy, ale i zarysowaniem piór ogona w postaci widocznej wyraźnej jodełki, nieznanej z innych egzemplarzy.
Zachowany częściowo jeden z wąsów, ślad po lucie. Bity z głęboką kontrą.
Opis: orzeł ze skrzydłami uniesionymi ku górze, z głową heraldycznie w prawo, zwieńczoną koroną, siedzący na tarczy amazonek z nabitymi 15 gwoździami na dolnym szlaku, opierający szpony na górnym szlaku, z tarczą bez litery w polu;
Stan zachowania przedmiotu bardzo dobry.
Stal, wymiary 31 x 40,4 mm.
