Joseph Beuys urodził się 12 V 1921 w Krefeld. W 1947–52 studiował rzeźbę w akademii w Düsseldorfie u J. Enselinga i E. Mataré, Światopogląd Beuysa ukształtowało wychowanie w tradycji mistycyzmu, zainteresowanie twórczością R. Wagnera, antropozofią R. Steinera, mitologią celtycką i religiami Dalekiego Wschodu, a także własne doświadczenia wojenne ( jako żołnierz Luftwaffe został zestrzelony nad Krymem i odratowany od zamarznięcia przez miejscową ludność).
Pierwsze prace Franz Joseph i Hans van der Grinten kupili od Josepha Beuysa w 1951 roku. Poczynając od małych drzeworytów, zakupili około 4000 prac, tworząc największą kolekcję prac Beuysa na świecie.
Joseph Beuys stworzył własną teorię rzeźby, jako uporządkowania chaosu. Opracował również pojęcie rzeźby społecznej, czyli to w jaki sposób kształtujemy i modelujemy świat, w którym żyjemy. Przykładem tego była akcja 7000 dębów rozpoczęta w 1982 roku, a ukończona w 1987. Polegała na zasadzeniu w Kassel 7000 dębów. Poprzez to Beuys chciał zwrócić uwagę na postępującą urbanizację miasta, wycinkę drzew i zmniejszanie się terenów zielonych. Temat ekologii był mu bardzo bliski, aby zebrać brakującą kwotę potrzebną do dokończenia akcji wystąpił w reklamie i sprzedał uprzednio przetopioną rzeźbę.
Zbiórkę pieniędzy wsparli inni artyści oddając swoje prace na aukcję. Akcja rozpoczęła się od ułożenia rzeźby z bazaltowych stel o liczbie równej liczbie dębów. Każdorazowo po posadzeniu jednego dębu odbierano jedną kolumnę i stawiano obok miejsca gdzie zasadzono drzewo. Obrazowało to rezultaty przedsięwzięcia. Jak bywało również w przypadku innych prac Josepha Beuysa 7000 dębów na początku nie spotkało się ze zrozumieniem ze strony odbiorców, w szczególności mieszkańców miasta. Spodziewano się czegoś innego, a głównym problemem była rzeźba i bazaltowe kolumny.
