Obecność Yayoi Kusamy jest dodatkowo odczuwalna dzięki monumentalnemu, 15-metrowemu, realistycznemu posągowi artystki malującemu kropki na zewnętrznej części domu Harrods, odsłoniętemu na zewnątrz fasady Hans Crescent. Od 1988 roku z domem mody współpracowali najwięksi współcześni, światowi artyści - Richard Prince, Takashi Murakami czy Jeff Koons. W kolekcji znalazły się ubrania damskie i męskie, torby, buty, walizki i zapachy Attrape-Rêves i L’Immensité.
Harrods
Yayoi Kusama to najwybitniejsza japońska malarka, rzeźbiarka i performerka, autorka instalacji, filmów wideo, powieści. Urodziła się 22 marca 1929 roku w Matsumoto; Nagano, w rodzinie kupców, którzy posiadali szkółkę roślin i farmę nasienną. Jej matka nie wspierała jej twórczych wysiłków, znęcała się nad nią fizycznie i często wysyłała ją, by szpiegowała pozamałżeńskie romanse ojca, co zaszczepiło w niej trwającą całe życie pogardę dla seksualności. W wieku 10 lat artystka zaczęła doświadczać halucynacji. Sztuka stała się jej ucieczką od rodziny i własnego umysłu. Podobno była zafascynowana gładkimi białymi kamieniami pokrywającymi koryto rzeki w pobliżu jej domu rodzinnego, co uważa za jeden z elementów, stojących za jej trwałą obsesją na punkcie kropek. Na jej dzieciństwo duży wpływ miała II wojna światowa. Kiedy Kusama miała 13 lat, została wysłana do pracy w fabryce wojskowej, gdzie miała za zadanie szyć i wytwarzać spadochrony dla armii japońskiej. Uczyła się malarstwa na Kyoto City University of Arts w tradycyjnym japońskim stylu zwanym nihonga. Inspirowała się amerykańskim impresjonizmem abstrakcyjnym. Do 1950 roku przedstawiała abstrakcyjne naturalne formy akwarelą, gwaszem i farbą olejną, głównie na papierze. Zaczęła pokrywać powierzchnie kropkami, które stały się znakiem rozpoznawczym jej prac. Pierwszą znaną pracą, w której umieściła kropki, był rysunek z 1939 roku, na którym widnieje wizerunek Japonki w kimonie, przypuszczalnie matki artystki.
Yayoi Kusama przeniosła się do Nowego Jorku w 1958 roku. Obejmując powstanie hipisowskiej kontrkultury późnych lat 60., zwróciła na siebie uwagę opinii publicznej, organizując serię happeningów, w których nagich uczestników malowano w jaskrawe kropki. W latach 70. przeżyła okres, w którym jej twórczość została w dużej mierze zapomniana, ale w latach 80. nastąpiło odrodzenie zainteresowania jej sztuką. W 1973 roku artystka wróciła do Japonii. Jej przyjęcie przez japoński świat sztuki i prasę było niesympatyczne. Popadła w głęboką depresję i nie była w stanie pracować, co poskutkowało kolejną próbą samobójczą. Od 1977 roku artystka mieszka na stałe w szpitalu psychiatrycznym. Jej studio, w którym kontynuuje pracę, znajduje się niedaleko szpitala w Tokio. W 1993 roku Yayoi Kusama wystąpiła na Biennale w Wenecji, stając się tym samym pierwszą Japonką, która zaprezentowała tam swoje prace. W 2008 roku sprzedano jej najdroższą pracę za kwotę 5,1 mln dolarów, co jest rekordową ceną za pracę żyjącej artystki. Jedne z ważniejszych i ciekawszych prac Yayoi Kusamy to "Świetliki na wodzie" / "Fireflies on the Water" (2000), "Obsesja kropek" / "Dots Obsession" (1999) oraz "Żyrandol bólu" / "Chandelier with Pain" (2000) ukazujące nieskończone przestrzenie odbijające się w sobie nawzajem dzięki systemowi luster. Ważną instalacją jest również "Ogród Narcyza" / "Narcissus Garden" (1966/2000). Artystka znana jest także ze swoich rzeźb w kształcie dyni.
