Tadeusz Brodowski - Aukcje

Tadeusz Brodowski był synem Antoniego Brodowskiego. Urodził się w Warszawie 2 września 1821 roku. Już w bardzo młodym wieku przejawiał obiecujący talent artystyczny, ale niestety stracił ojca, gdy miał zaledwie 10 lat. To pozbawiło go najlepszego przewodnika i nauczyciela w sztuce malarskiej. W kolejnych latach kształcił się w malarstwie pod kierunkiem A. Blankiego i Aleksa Kokularego. Jednak prace Jana Suchodolskiego, który zdobył już sławę w Warszawie, skłoniły młodego Brodowskiego do naśladowania obu tych mistrzów. Podczas wystawy sztuki w Warszawie w 1836 roku różnorodne prace młodego Brodowskiego przyciągnęły uwagę znawców. Jego prace, takie jak „Portret księcia namiestnika Królewskiego”, zdobyły przychylność sportretowanego. Przez kolejne trzy lata kontynuował doskonalenie swoich umiejętności w Warszawie. W 1839 roku otrzymał zlecenie od Księcia Namiestnika na wykonanie kopii niektórych bitewnych obrazów Jana Suchodolskiego. Za tę pracę został hojnie wynagrodzony i później, na koszt rządu, wyjechał do Włoch, gdzie przybył w listopadzie 1841 roku.

Tadeusz Brodowski miał szczęście zarówno w kwestii posiadania wrodzonego talentu, jak i sprzyjającego mu losu, który ułatwiał rozwinięcie jego zdolności artystycznych. Jedyne, co musiał zrobić to wykorzystać darowane mu talenty i rozwinąć je, poświęcając się pracowicie swojemu powołaniu i łącząc wytrwałość w pracy z odpowiedzialnością. Niestety, młody Brodowski nie poszedł tą drogą. Stał się zwolennikiem beztroskiego życia, oddając się jego przyjemnościom bez umiaru. Wkrótce zdrowie artysty uległo pogorszeniu, pojawiły się problemy z układem oddechowym.

Spędził prawie dwa lata w Rzymie, następnie odwiedził inne miasta we Włoszech i Sycylii, a potem udał się do Monachium. Jednak pobyt tam nie przyniósł mu wiele korzyści, dlatego po pół roku wyjechał do Paryża, otrzymawszy hojne wsparcie Księcia Namiestnika i z poleceniem szczególnej opieki ze strony H. Verneta. Vernet przyjął go życzliwie i Tadeusz pracował w Wersalu pod jego nadzorem. Postępy młodego Brodowskiego były zauważalne, a dłuższy pobyt w tej szkole mógł go wynieść na szczyty jako znakomitego artystę. Niestety, złe skłonności, które wkrótce doprowadziły go do grobu, pokonały go. Zmarł 31 marca 1848 roku w Paryżu, mając zaledwie 26 lat. Należy również zauważyć, że jego śmierć przypadała w ten sam dzień i godzinę co jego ojca, w 16. rocznicę jego śmierci. Został pochowany na cmentarzu du Pere la Chaise w Paryżu. Przedwczesne i tak marne wykorzystanie talentu Tadeusza Brodowskiego powinno być przestrogą dla młodych ludzi obdarzonych podobnymi zdolnościami.