W jakim stylu malował Van Gogh?

Vincent van Gogh to wizjoner zapatrzony w klasykę i przeszłość. Prekursor sztuki emocjonalnej, malarstwa impastowego oraz kontrastowego. Jego główna sztuka jest zaliczana do postimpresjonizmu. Czerpał stylistykę z realizmu, naturalizmu i impresjonizmu. Twórczość malarza wywarła silny wpływ na późniejszych artystów.

Zasadniczy wpływ na pomysły malarza miała twórczość impresjonistów oraz neoimpresjonistów. Pod ich wpływem znacznie rozjaśnił paletę używanych barw oraz zaczerpnął technikę puentylizmu, czyli malowania punktowego. Tworzył cykle tematyczne. Każdy z obrazów nazywał pełną nazwą, co jest charakterystyczne dla jego dzieł.

Malarstwo Vincenta van Gogh

Cechy charakterystyczne malarstwa van Gogha to:

• kolor sugestywny, za pomocą którego malarz nasycał prace własnymi emocjami, typowymi dla ekspresjonizmu,

• faktura (impast), polegająca na nakładaniu farby grubą, wypukłą warstwą przy pomocy pędzla lub szpachli,

• kontrast, który uwypuklał konkretne efekty w namalowanej scenie,

• duża wrażliwość kolorystyczna – dla Vincenta dźwięki miały kolory, a niektóre kolory były fajerwerkami jego własnych zmysłów.

Ulubiona paleta kolorów Vincenta van Gogha była sposobem na wyrażenie ciemności jego serca i pokonania jej w celu odnalezienia światła. Twierdził, że niektórzy malarze mają majestatyczną jakość posługiwania się rękami z wirtuozerią skrzypka, a niektóre ich utwory stają się czystą muzyką. Ten etap zapewnił sztuce malarza wyjątkową wyrazistość oraz zapewnił rzadko spotykane do tej pory bogactwo na płótnach malarzy. Kolor żółty symbolizował w jego twórczości radość.

Holenderski malarz tworzył dzieła przez 10 lat. Namalował ponad 900 dzieł sztuki. Jego dzieła z wczesnego okresu cechuje ciemna, melancholijna kolorystyka. Przedstawiał głównie otaczający go świat i uwieczniał ludzi, których podziwiał. Malował znajomych i przyjaciół.

W 1886 roku zamieszkał w Paryżu, gdzie dostrzegł dysonans pomiędzy swoją twórczością a sztuką współczesną. Zauważył świat kontrastów, kolorów słońca, z których płynęła energia. W późniejszych latach malował już w pogodnych i ciepłych barwach, poszukując nadal własnego stylu. Poznawał wielu artystów oraz wielką sztukę. Malował całe serie obrazów przedstawiających słoneczne kwiaty. Jego obrazy z tego okresu były przesycone kolorem i ruchem. Cechą charakterystyczną były bogate faktury wykonywane technika impasto. Malarz nakładał farbę grubymi warstwami, nadając obrazowi niepowtarzalny charakter.

Vincent van Gogh uwielbiał także sztukę japońską, interesowały go drzeworyty i grafiki. Jednym z najsłynniejszych obrazów z tego etapu życia malarza jest “Gwiaździsta noc 1889”. Ukazał niebo w wyjątkowy sposób.

Twórczość malarza zmieniała się wraz z jego życiem osobistym. Malował zawzięcie, obraz za obrazem, mając nadzieję, że w ten sposób odmieni swój los. Zaczęły się problemy z jego zdrowiem psychicznym i czuł się samotny. Lekarstwem była praca. W tym czasie namalował słynne słoneczniki w glinianych wazonach.

Kolory van Gogha

Vincent van Gogh malował otaczający go świat i ludzi. Kolory, którymi się posługiwał są bardzo intensywne i czasami nierzeczywiste. Przetwarzał po swojemu to, co widział i ukazywał świat za pomocą barw. Niestety, nie spotkało się to z pozytywnym odbiorem ówczesnego społeczeństwa. Żółcie, błękity i zielenie pokazywały świat jego oczami. Używał niestabilnego pigmentu do farb, który z biegiem czasu był podatny na blaknięcie i brązowienie. Dlatego też obecnie widzimy mniej wyraźne kolory na jego działach. Zmiany chemiczne, które zaszły na płótnach, są już nieodwracalne, więc nie można przywrócić ich pierwotnej wyrazistej wersji.

Artysta starał się stworzyć na swoich obrazach wrażenie przestrzeni, operując efektami świetlnymi. Doskonalił umiejętność portretowania ludzi. Namalował też szereg kolorowych obrazów, przedstawiających martwe natury oraz dzieła inspirowane sztuką japońską.

Najlepsze dział malarz tworzył podczas swojej choroby. Sam nie doceniał swojego talentu. Obecnie jego obrazy wyróżniają się już na pierwszy rzut oka. Artysta, który żył jedynie 37 lat, zostawił po sobie imponujący dorobek.

Nowa technika malowania ludzi

Vincent van Gogh nie miał wykształcenia artystycznego. Nie potrafił malować sylwetek ludzkich. Jego obrazy były pozbawione właściwych proporcji i gracji postaci. Jednak wizerunki ludzi stały się jedną z dominujących właściwości jego stylu. Najbliższy malarzowi był temat ubóstwa, zwykłych ludzi i codzienności życia.

Malarz tworzył dzieła żywą kreską, żywymi impastami. Malował w taki sposób zwykłych ludzi, że każdy bez problemu mógł pojąć jego przekazywaną wizję. Były to prawdziwe kobiety i prawdziwi mężczyźni, których każdy spotykał wokół siebie. Tym właśnie zachwycał innych. Nie malował bogatych pań w sukniach, przechadzających się po ogrodach lub bujających się na huśtawkach.

Malarz doceniony po śmierci

Vincent van Gogh nie był ceniony za życia. Popularność zaczął zyskiwać dzięki żonie brata i jej synowi. To oni zebrali całą jego kolekcję i stworzyli pierwsze muzeum malarza w tamtych czasach. Pokazali w ten sposób jego wspaniałe prace.

Vincent van Gogh nie był łatwym człowiekiem. Pochodził z klasy średniej, był wykształcony, jednak nie wzbudzał zaufania w innych. Był trudnym rozmówcą, indywidualistą i introwertykiem.

Gdyby van Gogh żył w obecnych czasach, byłby pewnie majętnym człowiekiem. Życie dało mu talent, pasję oraz innowacyjny sposób myślenia, który wyprzedzał czasy, w jakich żył. W zamian otrzymał nędzę i zapomnienie, umierając samotnie. Miał problemy psychiczne, które z czasem się nasilały. Obcięcie sobie ucha i pobyt w szpitalu psychiatrycznym, w którym zmarł, nie wzbudzały sympatii w innych.

Tuż po śmierci Vincenta van Gogha ceny jego prac osiągały już wartość kilkudziesięciu milionów dolarów. Obecny rynek sztuki pożąda dzieła tego artysty i jest w stanie zapłacić za nie rekordowe sumy. Słoneczniki czy malowidła przedstawiające noc obecnie pojawiają się też w popkulturze, jako ozdobne koszulki, obudowy na telefon i podobne dekoracje.