Jan Saudek i jego brat bliźniak Karel (znany również jako Kája) urodzili się w Pradze w 1935 roku. Rodzina ich matki przybyła do Pragi z Czech, a ojciec pochodzenia żydowskiego z miasta Děčín w północno-zachodniej części tych terenów. Podczas II wojny światowej i po inwazji niemieckich nazistów obie strony jego rodziny były prześladowane rasowo przez najeźdźców. Wielu jego żydowskich krewnych zginęło w czasie wojny w obozie koncentracyjnym w Terezinie. Ich ojciec Gustav został deportowany do obozu koncentracyjnego w Theresienstadt w lutym 1945 roku. Chociaż ich matka i wielu innych krewnych zmarło, zarówno synowie, jak i ojciec przeżyli wojnę. Swój pierwszy aparat, Kodak Baby Brownie, nabył w 1950 roku. W 1969 roku Saudek wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie do pracy zachęcał go kurator Hugh Edwards z Art Institute of Chicago. Kultowym zdjęciem z czasu młodości artysty jest słynne „Życie”, czyli intymne ujęcie dorosłego mężczyzny kołyszącego dziecko. Jan Saudek zajmował się również rysunkiem i malarstwem. Od 1977 roku zaczął barwić oraz ręcznie malować wywołane fotografie. Jego najbardziej znane dzieła wyróżniają się ręcznie barwionym przedstawieniem malarskich światów snów, często zamieszkałych przez nagie lub półnagie postacie otoczone gołymi gipsowymi ścianami, lub malowanymi tłami oraz najbardziej charakterystycznym motywem w jego twórczości – odrapaną ścianą piwnicy. Fotografie artysty sugerują prace studyjne i tableaux fotografów erotycznych z połowy XIX wieku, a także prace XX-wiecznego malarza Balthusa i Bernarda Faucona. Początkowo był doceniany bardziej na Zachodzie niż we własnym kraju. Prace Jana Saudka prezentowane były m.in. w paryskim Centre Georges Pompidou i Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
