Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Roman Opałka urodził się 27 sierpnia 1931 roku w Abeville, we Francji. II wojnę światową spędził w Niemczech, w 1945 roku powrócił do Francji, rok później przyjechał do Polski. W 1950 roku ukończył studia na łódzkiej PWSSP, a w latach 1950-56 studiował na warszawskiej ASP. Swoją pierwszą indywidualną wystawę zorganizował dopiero w roku 1966 roku. Tworzył w nurcie konceptualizmu. Na przełomie lat 50. i 60. zainteresowało go malarstwo materii. Powoli ograniczał środki malarskie, eksperymentował z rysunkiem abstrakcyjnym, aby ostatecznie skupić się na pracy w bielach. Jednocześnie rysunki naznaczał kombinacjami liczb. Od 1965 roku tworzył swoje najbardziej znane dzieło, cykl „OPALKA 1965 /1 – ∞”, nazywany przez artystę i krytyków „Programem”. Artysta białą farbą zapisywał na płótnie szeregi liczb; początkowo robił to na czarnym płótnie, zmienił je następnie na szare, i, od 1972, stopniowo rozjaśniał używane tło. Każdą liczbę dodatkowo wymawiał, nagrywając ją na magnetofon, a do skończonego obrazu dodawał swoje aktualne zdjęcie. Cykl symbolizował upływ czasu i jego wpływ na człowieka. Z czasem idea Opałki została doceniona zarówno w kraju, jak i za granicą. Prace artysty znalazły się w kolekcjach m.in. Muzeum of Modern Art i Guggenheim Museum w Nowym Jorku oraz w Centre Georges'a Pompidou w Paryżu. Malarza uhonorowano również Nagrodą Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida (1970). Brał też udział między innymi w Biennale w Sao Paulo (1969 i 1977), Documenta w Kassel (1977), reprezentował Polskę podczas Biennale w Wenecji (1995). Prace artysty są wysoko cenione na rynku sztuki. Roman Opałka był najdroższym żyjącym polskim artystą malarzem. W lutym 2010 roku na aukcji w Sotheby's w Londynie za trzy „detale” Opałki zapłacono 713 tys. 250 funtów, czyli prawie 3,3 mln zł. Był młodszym bratem grafika, nestora polskich litografów - Henryka Opałki. Zmarł 6 sierpnia 2011 w Rzymie.