Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Wojciech Weiss, urodził się w 1875 w Leorda w Rumunii, zmarł w 1950 w Krakowie. W latach 1890-1899 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, początkowo u Jana Matejki, Władysława Łuszczkiewicza, Floriana Cynka, Józefa Unierzyskiego, a następnie także u Leona Wyczółkowskiego i Juliana Fałata. Początkowo, ze względu na swój młody wiek malarz studiował w charakterze „gościa”, jednak jego talent skłonił dyrektora Jana Matejkę do przyjęcia 17-letniego ucznia od razu na drugi rok studiów. Artysta w roku 1896 udał się w pierwszą podróż po Europie. Zwiedził m.in. Wrocław, Berlin, Drezno, Pragę, Wiedeń, Budapeszt i Paryż. Podróże te obfitowały w tworzenie różnorodnych obrazów. W latach 1918–1919 i 1933–1936 pełnił funkcję rektora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, kładąc duże zasługi dla reorganizacji uczelni i kształcąc m.in. grono czołowych kolorystów. Wojciech Weiss walczył o dopuszczenie kobiet do studiowania na kierunkach artystycznych oraz wprowadził tradycję wyjazdów na plenery. Wraz z rodzicami i żoną Ireną, także będącą artystką osiadł w Kalwarii Zebrzydowskiej.
W bogatym dorobku malarza dominują, kompozycje symboliczne, akty, portrety, pejzaże, sceny rodzajowe i martwe natury. Ważnym czasem dla twórczości Weissa, jako pejzażysty jest okres zwany „białym” z lat 1905 - 1912. Artysta w tamtym czasie czerpał inspiracje z malarstwa impresjonistów oraz doświadczeń sztuki francuskiej. Wojciech Weiss zajmował się także grafiką, akwarelą, oraz fotografią, chętnie również szkicował. W jego późniejszej twórczości, po przeprowadzce do Kalwarii Zebrzydowskiej widoczne są inspiracje Japonią, które zaczerpnął od największego polskiego jej znawcy i kolekcjonera Feliksa Jasieńskiego. Po zakończeniu II wojny światowej sztuka Wojciecha Weissa pełni już inną rolę, bardziej służebną aniżeli nadającą nowy ton. Wojciech Weiss otwiera w tamtym czasie nowy rozdział swojej twórczości, poprzez „Strajk” czy „Manifest” nawiązując do rzeczywistości socrealizmu. „Manifest” przyniósł twórcy pierwszą nagrodę w dziale malarstwa na Pierwszej Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie, która stała się ostatnią w jego życiu.