Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Kasper Pochwalski urodził się w 1899 roku w Krakowie, zmarł w 1971 roku. Przedstawiciel piątego pokolenia rodziny Pochwalskich – malarzy, bratanek Kazimierza Teofila Pochwalskiego – najsławniejszego z tego rodu, syn Władysława Pochwalskiego. W latach 1917-1922 uczył się na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Mehoffera, równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ukończeniu akademii spędził rok na stypendium w paryskiej Academie Ranson, ucząc się pod kierunkiem Maurice’a Denisa. Wraz z bratem Stanisławem i Emilem Krchą był członkiem i założycielem Grupy Zwornik. Do Zrzeszenia Artystów Plastyków Zwornik działającego w Krakowie w latach 1929-1939 należeli m.in. Tytus Czyżewski, Zbigniew Pronaszko, Czesław Rzepiński, Henryk Gotlib i Eugeniusz Geppert.
Główną domeną twórczości Kaspra Pochwalskiego była kompozycja figuralna. Malował pejzaże, widoki architektoniczne, portrety, martwe natury, rzadziej sceny rodzajowe. Uprawiał też malarstwo ścienne, dekorując głównie kościoły diecezji krakowskiej. Malarstwo artysty wpisuje się w nurt sztuki polskiego modernizmu. Karierę wystawienniczą rozpoczął bardzo wcześnie, gdyż już w wieku 16 lat pokazał swoje prace w krakowskim Pałacu Sztuki. Tworzył też jako poeta – napisał ponad 200 sztuk scenicznych, poematów i dużą liczbę wierszy. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.