Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Igor Mitoraj urodził się w 1944 roku w Oederan w Rudawach jako syn deportowanej polskiej robotnicy przymusowej i francuskiego jeńca wojennego, oficera Legii Cudzoziemskiej. Po zakończeniu wojny wraz z matką wrócił do Polski. Nazwisko rzeźbiarz przejął po mężu matki Zofii Makiny, Czesławie Mitoraju, z którym wzięła ślub w 1948 roku. Dzieciństwo i młodość artysta spędził w miejscowości Grojec. Po ukończeniu Liceum Plastycznego w Bielsku-Białej wstąpił w 1963 roku na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował malarstwo pod kierunkiem Tadeusza Kantora. W 1968, po studiach wyjechał do Paryża studiować w École nationale supérieure des beaux-arts. Do 1977 roku artysta zajmował się głównie malarstwem i grafiką, później zwrócił się w kierunku rzeźby. Tworzył kameralne głowy i torsy w charakterystycznych zawojach i bandażach Pokazał je na pierwszej wystawie indywidualnej w 1976 w Paryżu, która odniosła duży sukces. Wyjechał do Włoch, gdzie szlifował swój warsztat. W 1983 roku otworzył pracownię w Pietrasanta i przeniósł się tam na stałe, chętnie podróżował, zwiedził m.in. Grecję oraz Meksyk.
W swej sztuce odwoływał się do tradycji antyku. Na początku kariery upodobał sobie szczególnie marmur, w późniejszym okresie rzeźby najczęściej odlewał w brązie, sporadycznie korzystał z innych materiałów, np. szkła i terakoty. Wiele prac Igora Mitoraja posiada usta wyrzeźbione na kształt ust artysty, co można interpretować jako podpis.
Zmarł 6 października 2014 w Paryżu. Jego dorobek był prezentowany na około 120 wystawach w Polsce i na świcie. Za swoje wybitne osiągnięcia artystyczne Igor Mitoraj został w 2005 roku uhonorowany Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz w 2012 roku Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.