Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Eugeniusz Zak urodził się w 1884 roku w Mogilnie. Pochodził z rodziny zasymilowanych Żydów. W 1901 roku wyjechał do Paryża, gdzie w roku 1902 rozpoczął studia na École des Beaux-Arts i Académie Colarossi u Alberta Besnarda. W Paryżu przyjaźnił się m.in. z Leopoldem Gottliebem, Romanem Kramsztykiem i Melą Muter. W 1904 roku zamieszkał na stałe w stolicy Francji, gdzie wystawiał na paryskich Salonach: Jesiennym, Niezależnych czy Towarzystwa Narodowego Sztuk Pięknych. W 1911 roku miała miejsce pierwsza indywidualna prezentacja malarstwa artysty w Gelerie Druet. W 1912 roku został powołany na stanowisko profesora w Académie de la Palette. W 1913 roku ożenił się z Jadwigą Kon. Często przebywał w Warszawie, został w 1921 roku współzałożycielem Stowarzyszenia Artystów Polskich "Rytm". Uznawany jest za przedstawiciela neoklasycyzmu w malarstwie.
Artysta nie malował z natury. Tworzył głównie z wyobraźni. Był przeciwnikiem awangardy, ale w jego malarstwie odnaleźć można wpływy Cezanne'a czy Matisse'a. Sztuka portretowa stanowiła jeden z dominujących nurtów w twórczości Zaka. Artysta czerpał inspiracje ze sztuki Botticellego i Leonarda da Vinci, tworząc wizerunki kobiet o twarzach subtelnie modelowanych światłocieniem i rysach wydobytych delikatnym konturem. Sięgał też po inspiracje i wzory do perskiego malarstwa miniaturowego, chińskiej porcelany i japońskiego drzeworytu. Arkadyjskie pejzaże artysty oparte były zarówno na "muzealnej" pamięci dzieł dawnych mistrzów, jak i na obserwacji krajobrazów włoskich i południowo-francuskich. W 1923 roku Eugeniusz Zak założył własną galerię sztuki „Gallerie Zak”. Zmarł 15 stycznia 1926 roku w wieku 41 lat na atak serca, po jego śmierci kierowaniem galerią zajęła się jego żona Jadwiga.