Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Mojżesz Kisling (Moïse Kisling) urodził się 21 stycznia 1891 roku, zmarł 29 kwietnia 1953 roku. Pochodził z rodziny żydowskiej. Studiował w latach 1907-1911 na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Pankiewicza. W 1911 roku wyjechał do Paryża, gdzie wszedł w krąg artystów École de Paris. Mojżesz Kisling należał do Związku Zawodowego Malarzy i Rzeźbiarzy Polskich, ale mieszkając za granicą, nie utrzymywał kontaktów z Polską. W czasie I wojny światowej malarz walczył w Legii Cudzoziemskiej. W czasie walk został ranny i w 1915 roku zwolniono go z wojska. Za walkę otrzymał obywatelstwo francuskie. Mojżesz Kisling zyskał pseudonim „Księcia Montparnasse’u”, ponieważ stał się jednym z czołowych reprezentantów École de Paris i utrzymywał kontakty z wybitnymi malarzami gwiazdami kina. W jego pracowni bywali m.in. Pablo Picasso, André Derain, Juan Gris, Amedeo Modigliani i Chaim Soutine. Utrzymywał przyjacielskie stosunki z polskimi twórcami: Tadeuszem Makowskim, Eugeniuszem Zakiem, Ludwikiem Markusem, Romanem Kramsztykiem i Melanią Mutermilch.
Około roku 1912 roku obrazy Mojżesza Kislinga charakteryzowały się uproszczoną formą syntetycznie ujmowanych geometrycznych brył i pryzmatycznych płaszczyzn oraz spiętrzeniem planów kompozycyjnych i podwyższeniem punktu widzenia. W tym okresie artysta tworzył najczęściej pejzaże i martwe natury. Po wojnie Mojżesz Kisling wrócił do malarstwa. Dzielił wtedy swoją paryską pracownię z Modiglianim. W twórczości artysty wyraźnie zaznaczyły się odwołania do sztuki dawnej, m.in. portretu włoskiego quattrocenta, XVI-wiecznych pejzaży i XVII-wiecznego malarstwa holenderskiego. Artysta tworzył także liryczne portrety dziecięce oraz portrety i akty kobiece. Postacie na obrazach charakteryzowały się dużymi, smutnymi oczami i zamyślonymi twarzami.
Po wybuchu II wojny światowej wstąpił w szeregi armii francuskiej, ale szybko został przeniesiony do rezerwy. W celu uniknięcia aresztowania w 1940 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Do Francji powrócił w 1946 roku i zamieszkał w Sanary-sur-Mer, gdzie zmarł w 1953 roku.